Tezy

1. Intencją wprowadzenia ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy /Dz.U. nr 35 poz. 229/ - dającą się odczytać zwłaszcza z treści art. 8 ust. 2 i art. 11 ust. 1 - było przeciwdziałanie zjawisku utrzymywania się ze źródeł sprzecznych z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo ze źródeł nie ujawnionych, nie zaś ustanowienie obowiązku pracy.

2. Przesłanką ostatecznie rozstrzygającą o dopuszczalności wpisania do wykazu osób uporczywie uchylających się od pracy może być tylko czerpanie środków utrzymania ze źródeł nie ujawnionych lub sprzecznych z zasadami współżycia społecznego; utrzymywanie się ze środków dostarczanych przez członków rodziny nie jest samo przez się sprzeczne z tymi zasadami.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji w przedmiocie wpisania do wykazu osób uporczywie uchylających się od pracy.

Uzasadnienie strona 1/9

Akta sprawy administracyjnej otwiera "karta rejestracyjna poszukującego pracy" wystawiona na nazwisko Władysława F. w dniu 3 grudnia 1986 r. Według umieszczonych tam zapisów Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacji i "Transbud" odmówiły zatrudnienia go z powodu porzucenia pracy, natomiast pięcioma innymi propozycjami nie był zainteresowany. Z dalszych adnotacji wynika, że w dniu 11 grudnia wybrał 6 ofert pracy w celu bliższego poznania warunków pracy. Uzgodniono termin zgłoszenia się /18 grudnia 1986 r./, lecz wobec niedotrzymania tego ustalenia zaproszono Władysława F. na dzień 19 lub 21 stycznia 1987 r. w przypadku, gdyby pierwszy z tych terminów nie odpowiadał zaproszonemu. Po zgłoszeniu się w tym drugim terminie zaproponowano mu pracę w charakterze kierowcy w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Głuchych. Uzgodniono, że po sprawdzeniu warunków pracy Władysław F. zgłosi się po ewentualnie skierowanie w dniu 28 stycznia 1987 r. Ponieważ do owej wizyty nie doszło, przeto w dniu 12 marca 1987 r. skreślono go z rejestru osób poszukujących pracy, a pismem datowanym tego samego dnia a doręczonym dnia 14 marca 1987 r. zaproszono do Wydziału Zatrudnienia Spraw Socjalnych Urzędu Miejskiego w W. na dzień 19 lub 20 marca 1987 r. W rzeczywistości Władysław F. zgłosił się w dniu 23 marca 1987 r. i wówczas po złożeniu wyjaśnień i założeniu stosownej "Karty ewidencji" został wpisany do ewidencji osób nie pracujących i nie pobierających nauki. W karcie ewidencyjnej odnotowano, że odmówił przyjęcia skierowania do pracy w Zakładach Przemysłu Cukierniczego w S. Pismem z dnia 26 marca 1987 r. w trybie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy, wezwano Władysława F. do złożenia w dniu 30 marca 1987 r. wyjaśnień dotyczących przyczyn pozostawania bez pracy. W wyznaczonym terminie zgłosił się pełnomocnik /adwokat/ składając pełnomocnictwo i - jak wynika z zapisu w karcie ewidencji - oświadczając, że informacje o propozycji pracy w II Oddziale PKS przekaże swemu mocodawcy, który zgłosi się po skierowanie następnego dnia. Kolejne wezwanie do stawienia się w Wydziale wystosowano do Władysława F. w dniu 3 kwietnia 1987 r. wyznaczając mu termin złożenia wyjaśnień na dzień 8 tego miesiąca. Zamiast wyjaśnień pełnomocnik złożył w Wydziale Zatrudnienia pisemne oświadczenie podkreślając, że jego mocodawca nie otrzymał decyzji o wpisaniu do wykazu osób uchylających się od pracy, a zatem nie ma podstaw do stosowania wobec niego rygorów ustawy z dnia 26 października 1982 r. Skoro zostało złożone pełnomocnictwo, to obowiązkiem organu jest zawiadomienie pełnomocnika o wszystkich czynnościach i terminach. Sprzeczne z przepisami prawa jest także merytoryczne postępowanie organu, który uniemożliwia swobodny wybór pracy przez Władysława F. lecz próbuje zadecydować o tym wyborze. Domaga się więc udostępnienia wszystkich ofert pracy i wystawienia skierowania zgodnie z wolą zainteresowanego.

Odpowiadając na to pismo kierownik Wydziału Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Urzędu Miejskiego przedstawia przebieg dotychczasowego postępowania podnosząc w konkluzji, że Władysław F. nie został dotąd wpisany do wykazu osób uporczywie uchylających się od pracy, co następuje w formie decyzji, lecz jedynie do ewidencji osób nie pracujących i nie pobierających nauki. Ponieważ w ostatnim świadectwie pracy Władysława F. znajduje się informacja o samowolnym porzuceniu pracy, przeto organ chcąc przyjść mu z pomocą przedstawił oferty tych zakładów, które wyrażały gotowość przyjęcia do pracy również takich kandydatów. Jednocześnie przeproszono za omyłkowe wysłanie ostatniego wezwania na adres Władysława F. zamiast jego pełnomocnika.

Strona 1/9