Skarga Andrzeja K. na decyzje Dyrektora Wydziału Handlu Urzędu Wojewódzkiego w Opolu w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie usług biurowych w zakresie pisania podań i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Handlu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Miejskiego w O., a także
Tezy

Określenie "pisanie podań" użyte w art. 1 ust. 2, pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/, dotyczy również pism procesowych wnoszonych do sądów w konkretnych sprawach.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Andrzeja K. na decyzje Dyrektora Wydziału Handlu Urzędu Wojewódzkiego w Opolu z dnia 27 kwietnia 1987 r. i z dnia 9 czerwca 1987 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie usług biurowych w zakresie pisania podań i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Handlu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Miejskiego w O., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Dyrektora Wydziału Handlu Urzędu Wojewódzkiego w Opolu kwotę dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 27 listopada 1985 nr H-7530/112/85 Kierownik Wydziału Handlu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Miejskiego w O. zezwolił Andrzejowi K. na wykonywanie usług biurowych w zakresie pisania podań.

Pismem z dnia 19 czerwca 1986 r. Rada Adwokacka w O. poinformowała organ, który wydał zezwolenie, że Andrzej K., oprócz czynności objętych uprawnieniem, "reklamuje również sporządzanie pism procesowych, na co nie posiada zezwolenia". Uwzględniając postulaty Rady Adwokackiej, Kierownik Wydziału Handlu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Miejskiego w O. zobowiązał Andrzeja K. do zmiany "oszyldowania" biura przez dostosowanie treści tablic reklamujących działalność biura do treści posiadanego zezwolenia /pismo z dnia 10 października 1986 r./.

Wobec niepodporządkowania się temu wezwaniu, Kierownik Wydziału Handlu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Miejskiego w O. decyzją nr H-75302/7/87 z dnia 23 lutego 1987 r. cofnął Andrzejowi K. uprawnienie do wykonywania usług biurowych, powołując jako podstawę materialnoprawną swego rozstrzygnięcia art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/. Zdaniem organu doszło do zasadniczej zmiany rodzaju wykonywanej działalności.

Organ odwoławczy podzielił ten pogląd i powołując się na art. 138 par. 1 Kpa utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ostateczną Andrzej K. zarzucił organowi naruszenie prawa materialnego, a w szczególności art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ przez błędną jego wykładnię, że został zmieniony zasadniczo rodzaj wykonywanej działalności. Oprócz tego zarzucił sprzeczność istotnych ustaleń organu z treścią zebranego w sprawie materiału, wyrażającą się w stwierdzeniu, że w zakres działalności merytorycznej biura nie wchodzi pisanie pism procesowych, podczas gdy prawidłowo oceniany materiał dowodowy prowadzi do wniosku, iż pojęcie pism procesowych mieści się w szerszym zakresie terminu "podanie". Ponadto wskazał na niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności nieustalenie, co wchodzi w zakres usług biurowych w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 4 powyższej ustawy oraz na naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które miały istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia. Powołując się na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.

Organ odwoławczy podtrzymał swoje stanowisko, wywodząc, że aczkolwiek przepis art. 1 ust. 2 pkt 4 omawianej ustawy nie zawiera regulacji prawnej dotyczącej warunków i kryteriów sporządzania podań i pism procesowych, to jednak opracowywanie pism procesowych wiąże się z poradnictwem i nie mieści się w pojęciu usług biurowych. Skoro więc skarżący przekroczył zakres przysługujących mu uprawnień i zmienił przedmiot prowadzonej działalności, cofnięcie mu zezwolenia na kontynuowanie tej działalności jest zasadne.

Strona 1/3