1. Ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ nie daje podstaw materialnoprawnych do przyznania płatnikowi statusu strony w postępowaniu w sprawie zwrotu podatku dochodowego od osób fizycznych.
2. Art. 410 Kc stanowi podstawę do wystąpienia na drogę sądową a nie na drogę postępowania administracyjnego.
oddala skargę.
Spółdzielnia Spożywców wystąpiła do Urzędu Skarbowego z prośbą o zwrot podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu uzupełnienia udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej za rok 1991 w kwocie 95.680.000 zł.
W uzasadnieniu żądania wskazano, iż Zgromadzenie Przedstawicieli Spółdzielni podjęło uchwałę w sprawie obowiązującej wysokości udziału członkowskiego oraz uchwałę w sprawie podziału nadwyżki bilansowej za rok 1991, z której część przyznano na uzupełnienie udziałów członkowskich - do obowiązującej wysokości.
Kwota ta warunkowała członkom posiadanie wymaganego udziału w 1992 r. z powodu nieprecyzyjności ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, został przekazany podatek od kwoty z nadwyżki bilansowej za rok 1991. Potrącenie podatku z udziałów poszczególnych członków stworzyło taką sytuację, że osoby te utracą członkostwo w bieżącym roku z powodu niepełnego udziału. Utrata członkostwa będzie równoznaczna z likwidacją funduszu udziałowego, stanowiącego źródło zasilania finansowego Spółdzielni. Wywodzono, że w myśl art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dopis do udziału członkowskiego nie jest równoznaczny z dywidendą. Dywidenda dotyczy spółek akcyjnych i spółek z o.o. Członek spółdzielni nie dysponuje swoimi udziałami, gdyż zgodnie z ustawą z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze nie może żądać ich wypłaty, ani wydać innej dyspozycji w zakresie ich przeznaczenia. Ponadto wywodzono, że według art. 41 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek pobiera się od dokonanych wypłat. W przypadku udziałów dopisanych w 1992 r. członek Spółdzielni może żądać ich zwrotu tylko w przypadku rezygnacji z członkostwa i dopiero w 1993 r. po zatwierdzeniu bilansu za rok 1992 przez Zgromadzenie Przedstawicieli Spółdzielni i to pod warunkiem, że udziały nie zostaną przeznaczone na pokrycie strat Spółdzielni. Brak zatem podstaw do opodatkowania tego odpisu w 1992 r.
Urząd Skarbowy decyzją wydaną na podstawie art. 104 Kpa i art. 175 Kpa odmówił dokonania zwrotu podatku dochodowego od osób fizycznych. W uzasadnieniu decyzji organ wywodził, że w myśl art. 175 Kpa, w razie gdy obliczenie i pobranie podatku odbywa się za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionuje obliczenie bądź istnienie obowiązku podatkowego, może on w terminie jednego miesiąca od dnia pobrania podatku przez płatnika wystąpić do organu podatkowego z żądaniem sprostowania obliczenia podatku bądź uznania nieistnienia obowiązku podatkowego oraz o zwrot niesłusznie pobranej kwoty. Legnicka Spółdzielnia Spożywców "Społem" w Legnicy była tylko płatnikiem a nie podatnikiem. Nie była więc stroną w sprawie. Według art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ część nadwyżki bilansowej przypadająca do podziału stanowi przychód podlegający opodatkowaniu w formie ryczałtu w wysokości 20 procent uzyskanego przychodu, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy. Spółdzielnia jako płatnik na podstawie art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych była zobowiązana do naliczenia i odprowadzenia należnego podatku do właściwego Urzędu Skarbowego według miejsca zamieszkania podatnika.