Uznaniowy charakter decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania rzemiosła z tego powodu, że rzemieślnik zmienił siedzibę zakładu bez zgody organu /art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40 ze zm./, nie zwalnia organu administracji państwowej z obowiązku dokonania oceny, czy w konkretnej sprawie nie występują okoliczności przemawiające za kontynuowaniem działalności przez takiego rzemieślnika.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Adama P. na decyzję dyrektora Wydziału Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Wojewódzkiego w Wałbrzychu z dnia 19 czerwca 1984 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ś., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od organu stopnia wojewódzkiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Decyzją z dnia 10 kwietnia 1984 r. nr HU-7652/90/84, wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Ś., kierownik Wydziału Handlu i Usług Urzędu Miejskiego w Ś., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/, cofnął Adamowi P. zezwolenie nr 610/83 z dnia 31 stycznia 1983 r. na wytwarzanie artykułów z tworzyw sztucznych oraz pomocy szkolnych, albowiem rzemieślnik samowolnie zmienił siedzibę zakładu bez powiadomienia tego Wydziału.
W odwołaniu skierowanym do Wojewody Wałbrzyskiego Adama P. wnosił o uchylenie tej decyzji jako jednostronnej i wydanej bez rozważenia wszystkich okoliczności zmiany użytkowanego przez niego pomieszczenia przy ul. N. nr 41 na lokal przy ul. M. nr 24. Przede wszystkim pominięto fakt, że w dniu 6 września 1983 r. zawiadomił on o takiej zamianie lokali Urzędu Skarbowy w S., a zatem organ administracji państwowej, oraz Cech Rzemiosł Różnych w Ś. Nie mając wykształcenia i przygotowania prawniczego, uważał, że zawiadomienie tych organów o zmianie siedziby prowadzonego warsztatu rzemieślniczego czyni zadość obowiązkowi zawiadomienia o tym fakcie organu, który wydał zezwolenie na prowadzenie działalności rzemieślniczej. Zgłaszając zmianę siedziby organom podatkowym i samorządowi rzemiosła nie miał w szczególności zamiaru zatajenia tego faktu przed Wydziałem Handlu i Usług i dlatego też zaniechania wypełnienia ustawowego obowiązku - jego zdaniem - nie można oceniać jako nagannego. W przeciwieństwie do art. 18 ust. 1 cytowanej ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r., nakazującego cofnięcia uprawnienia rzemieślniczego, art. 18 ust. 2 ustawy nakłada na organ administracji państwowej obowiązek przeprowadzenia oceny, czy w konkretnym wypadku, spełniającym hipotezę tego przepisu, zezwolenie na wykonywanie rzemiosła powinno być cofnięte.
Dyrektor Wydziału Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Wojewódzkiego w Wałbrzychu, jako organ odwoławczy, przyznał w zaskarżonej decyzji, iż Adam P. w dniu 6 września 1983 r. i w dniu 8 czerwca 1984 r. istotnie zawiadomił najpierw Urząd Skarbowy w Ś., a następnie Cech Rzemiosł Różnych w Ś., o zmianie siedziby prowadzonego przez siebie zakładu rzemieślniczego. Nie dokonał tego w odniesieniu do Wydziału Handlu i Usług Urzędu Miejskiego w Ś., przy czym tłumaczenie się przez rzemieślnika nieznajomością prawa nie wydaje się przekonujące i zwalniające ze skutków, albowiem Cech Rzemiosł Różnych, wiedząc o zmianie siedziby zakładu skarżącego, powinien był pouczyć swego członka o wynikających z tego obowiązkach i skutkach. Potwierdzając podstawę prawną decyzji powziętej przez terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego, na mocy art. 138 par. 1 Kpa decyzję tę utrzymał w mocy.
Nie godząc się z decyzją organu administracji państwowej II instancji, Adam P. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego przedstawiając te same okoliczności i zarzuty, co w odwołaniu od decyzji organu stopnia podstawowego, a nadto powołując się na pozytywną opinię o jego działalności rzemieślniczej /w szczególności w produkcji pomocy szkolnych dla uczniów początkowych lat nauczania/ oraz na opinię o nim, w której scharakteryzowany został jako zdyscyplinowany rzemieślnik, wydane przez Cech Rzemiosł Różnych w Ś. z wnioskiem o umożliwienie mu kontynuacji działalności rzemieślniczej, stanowiącej jedyne źródło utrzymania jego rodziny - wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji w celu ponownego, obiektywnego rozpatrzenia sprawy.