l. Spółka cywilna nie ma wprawdzie osobowości prawnej, jednak podmiotem gospodarczym nie są wspólnicy jako osoby fizyczne, lecz spółka jako jednostka organizacyjna utworzona zgodnie z przepisami prawa, której przedmiot działania obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej /art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324/.
2. Gdy z dwuosobowej spółki cywilnej występuje jeden ze wspólników, spółka cywilna przestaje istnieć, co oznacza, że podmiot wpisany do ewidencji działalności gospodarczej zaprzestał działalności; odpowiada to hipotezie art. 19 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Stanisława Sz. na decyzję Wojewody W-kiego z dnia 26 listopada 1990 r. w przedmiocie wykreślenia spółki z ewidencji działalności gospodarczej.
Artur G. i Stanisław Sz. prowadzili na zasadzie spółki prawa cywilnego zakład wytwarzania listew i parkietów w S., gmina Ś. K. Pismem z dnia 23 lipca 1990 r. Artur G. powiadomił Urząd Gminy w Ś. K., że wystąpił ze spółki, wobec czego prowadzona przez nią działalność gospodarcza ulega likwidacji.
W związku z powyższym decyzją z dnia 24 lipca 1990 r. nr UG-7652/64/90 Wójt Gminy Ś. K. wykreślił z ewidencji działalności gospodarczej wpis odnoszący się do wytwarzania listew i parkietów przez spółkę, powołując jako podstawę materialnoprawną swego rozstrzygnięcia art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/.
W odwołaniu od tej decyzji Stanisław Sz. zarzucił, że zakład prowadzony przez spółkę został zamknięty bez jego zgody, wobec czego brak jest podstawy do wykreślenia wpisu o działalności tego zakładu z ewidencji działalności gospodarczej. Otwarcie nowego zakładu musiałoby go narazić na ponowne koszty.
Wojewoda W-ki nie uwzględnił zarzutów odwołania i decyzją z dnia 26 listopada 1990 r. nr RG-I-7657/4/90 utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, stwierdzając, że podmiotem prowadzącym działalność polegającą na wytwarzaniu listew i parkietów w S. przy ul. O. nr 7 była spółka. Skoro spółka zaprzestała działalności, należało tą działalność wykreślić z ewidencji. Natomiast odrębna działalność byłych wspólników na ich własny rachunek wymaga odrębnych postępowań ewidencyjnych w stosunku do każdego z nich, albowiem są oni zarówno w stosunku do siebie, jak i w stosunku do byłej spółki odrębnymi podmiotami gospodarczymi.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na tą decyzję Stanisław Sz. podtrzymał swoje dotychczasowe zarzuty, podnosząc ponadto, że Artur G. nie rozwiązał umowy spółki, gdyż nie dokonał formalnego wypowiedzenia tej umowy. Nie przeprowadzono też rozliczenia między wspólnikami. Poza tym wspólnik zabrał "najważniejsze maszyny, uniemożliwiając mu podjęcie działalności wytwórczej "na własną rękę". Wskazując na powyższe podstawy, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i spowodowanie "przywrócenia działalności zakładu do czasu rozwiązania spółki zgodnie z art. 869 Kc."
Organ odwoławczy nie znalazł podstaw do zmiany lub uchylenia swojej decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa, wywodząc, że brak rozliczenia między wspólnikami nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Nie ma również na to wpływu nieformalne rozwiązanie spółki. Ewentualnych roszczeń z tytułu rozliczenia się ze wspólnej działalności bądź niedotrzymania warunków umowy cywilnej spółki wspólnicy mogą dochodzić przed sądem powszechnym w drodze powództwa cywilnego. W konkluzji organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej.