stwierdza niezgodność z prawem uchwały Rady Gminy.
Tezy

Zróżnicowanie przez radę gminy opłat za wodę z urządzeń wodociągowych wsi dla określonych grup odbiorców wody nie znajduje podstawy w par. 11 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./, jeżeli w wyniku tego zróżnicowania określona grupa odbiorców obciążona zostanie opłatami skalkulowanymi poniżej średniej kosztów dostarczania wody, a powstałą z tego różnicą w kosztach obciążeni zostaną pozostali odbiorcy wody.

Sentencja

stwierdza niezgodność z prawem uchwały Rady Gminy.

Uzasadnienie strona 1/2

Uchwałą z lutego 1993 r. Rada Gminy W. na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz par. 11 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków, zatwierdziła stawki za sprzedaż 1 metra sześciennego wody w wysokości:

1/ dla gospodarstw domowych - 3.800 zł,

2/ dla sfery produkcyjno-usługowej - 9.000 zł,

3/ dla pozostałych jednostek - 8.000.

Według opinii opracowanej przez Wojewódzki Zakład Konserwacji Urządzeń Wodociągowych i Melioracyjnych, planowane na 1993 r. koszty dostarczania wody z wodociągów wiejskich w gminie W. miały wynieść średni koszt sprzedaży 1 metra sześciennego wody - 3.861 zł. W piśmie do Rady Gminy W. skarżąca Spółdzielnia zarzuciła, że uchwała Rady Gminy podjęta została z naruszeniem par. 11 ust. 2 i 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. i interesu prawnego Spółdzielni, i wezwała Radę do uchylenia powyższej uchwały. Przewodniczący Rady Gminy wyjaśnił, że cena wody ustalona została na podstawie średniego kosztu dostarczania 1 m3 wody, zgodnie z przepisami powołanego rozporządzenia Rady Ministrów.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Spółdzielnia zarzuciła, że przepis par. 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. nie stwarza podstawy do wprowadzonego uchwałą różnicowania ceny wody dla trzech grup odbiorców wody. W par. 11 ust. 2 rozporządzenia dopuszczono takie różnicowanie ceny wody dla gospodarstw domowych i innych odbiorców niż gospodarstwa domowe. W uchwale Rady Gminy bezzasadnie dokonano podziału innych odbiorców wody niż gospodarstwa domowe na dalsze dwie podgrupy - odbiorców wody ze sfery produkcyjno-usługowej oraz innych odbiorców. Narusza to interesy prawne skarżącej Spółdzielni, która zobowiązana jest do wyższych opłat za dostarczoną wodę. W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wyjaśnił, że par. 11 ust. 2 rozporządzenia ma zastosowanie przy ustalaniu opłat za wodę z wodociągów miejskich, natomiast par. 11 ust. 6 rozporządzenia, na którym oparta została uchwała Rady Gminy, nie stwarza przeszkód do różnicowania ceny wody dla różnych grup odbiorców. Prowadzenie wodociągów wiejskich w gminie W. należy do zadań własnych gminy, co uzasadnia ustalenie ceny wody przez Radę Gminy.

Zatwierdzone przez Radę Gminy stawki opłat za wodę nie przekraczają takich stawek, ustalonych w rozporządzeniu Wojewody w sprawie opłat za wodę, pobieranych przez Wojewódzki Zakład Konserwacji urządzeń Wodociągowych i Melioracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z par. 11 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków, opłatę za wodę pobieraną z urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę wsi i za wprowadzanie ścieków do zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi ustalają wojewodowie, w wysokości nie przekraczającej średnich kosztów dostarczenia jednego metra sześciennego wody i odprowadzenia jednego metra sześciennego ścieków za pomocą tych urządzeń na obszarze województwa. Określona tym przepisem właściwość wojewody do ustalania opłat za wodę pobieraną z urządzeń zaopatrzenia w wodę wsi uzasadniona była ówczesnym stanem organizacyjnym wodociągów wiejskich, włączonych do Wojewódzkiego Zakładu Konserwacji Urządzeń Wodociągowych i Melioracyjnych, podporządkowanego bezpośrednio organowi administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.

Strona 1/2