Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Opłaty administracyjne, Podatek od nieruchomości, Podatki inne
Tezy

Przepis art. 16 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie zwalnia od opłaty targowej osób, które są podatnikami podatku od nieruchomości, jeżeli prowadzą działalność sprzedaży towarów na targowisku poza miejscem od którego płacą podatek od nieruchomości; opłata targowa dotyczy tylko powierzchni nie objętej tym podatkiem.

Uzasadnienie strona 1/5

Skarżący jest właścicielem kiosku handlowego, położonego w W. na Pl. W., zaliczonym do targowisk miejskich i z tego tytułu na zasadzie art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych zobowiązany jest do uiszczenia podatku od nieruchomości, ustalanego zależnie od powierzchni użytkowej kiosku.

Inkasenci opłat targowych na tym targowisku, zatrudnieni przez Urząd Miejski do pobierania opłaty targowej stwierdzili, że skarżący dla celów działalności handlowej umieszczał poza ścianami kiosku na placu targowym stoły skrzynki i wieszaki z towarem. Ekspozycję towaru obok kiosku nazywano "wystawką".

Według sporządzonego przez inkasentów wykazu skarżący wykorzystywał w miesiącu lutym 1993 r. część powierzchni targowiska pod wystawki w dniach 1 do 6, 8 do 13, 15 do 20 i 23 do 27 miesiąca.

Pracownicy Urzędu Miejskiego, przy udziale skarżącego, dokonali pomiaru powierzchni targowiska zajmowanej pod wystawkę i określili jej rozmiary na 2,9 x 0,8 metrów. Protokół z tej czynności podpisany został przez wszystkich jej uczestników, w tym także przez skarżącego.

W oświadczeniu, sporządzonym dnia 15 września 1993 r. skarżący przyznał, że w lutym 1993 r. korzystał z części placu przy kiosku handlowym na tzw. wystawkę.

Dyrektor Wydziału Finansowego Urzędu Miejskiego z upoważnienia Prezydenta Miasta, wymierzył skarżącemu opłatę targową z tytułu zajmowania części placu targowego pod wystawkę w dniach 1 do 6, 8 do 13, 15 do 20 i 23 do 27 lutego 1993 r. w wysokości 1.380.000 zł.

W uzasadnieniu tej decyzji wyjaśniono, że skarżący jako podatnik podatku od nieruchomości na targowisku zwolniony jest od opłaty targowej za teren targowiska pod kioskiem handlowym, natomiast nie służy mu z tego tytułu zwolnienie od powierzchni targowiska na zewnątrz kiosku, zajmowanej pod stoły, skrzynki i wieszaki. Należna opłata targowa obliczona została według stawek określonych w uchwale Rady Miejskiej.

Według par. 1 tej uchwały opłata targowa od sprzedaży w handlu okrężnym, obwoźnym i obnośnym poza stałymi targowiskami i miejscami wyznaczonymi, bez względu na rodzaj sprzedawanego towaru, ustalona została w stawce dziennej 30.000 złotych za zajęcie powierzchni do 2 m2 60.000 złotych za zajęcie powierzchni powyżej 2 m2 do 10 m2 i 100.000 złotych za każdy m2 powierzchni powyżej 10 m2.

W odwołaniu od tej decyzji skarżący zarzucił, że na zasadzie art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych korzysta ze zwolnienia od opłaty targowej, gdyż jest podatnikiem podatku od nieruchomości jako właściciel pawilonu na targowisku. Zwolnienie to obejmuje również powierzchnię targowiska przylegającą do pawilonu. Wystawienie towaru na zewnątrz pawilonu na stołach, w skrzyniach i na wieszakach dokonywane jest głównie w celach reklamowych.

Umieszczone przy kiosku stoły, krzesła, skrzynie i wieszaki nie stanowią odrębnego miejsca sprzedaży. Zajmowana na te cele powierzchnia jest zmienna i zdarza się, że nie obejmuje 1 m2. Okoliczności te nie były w ogóle wyjaśnione w toku postępowania.

Strona 1/5