Tworzenie odpowiednich warunków dla działalności w tej samej dziedzinie dwóch, a nawet kilku, organizacji handlowych jest zjawiskiem pożądanym z racji czynnika konkurencyjności, lecz nie może to być traktowane jako szczególny i jedyny wzgląd natury gospodarczej, uzasadniający odebranie lokali użytkowych jednej z takich organizacji na rzecz innej /art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Powszechnej Spółdzielni Spożywców "Społem" w L. na decyzję Wojewody Legnickiego z dnia 26 września 1983 r. w przedmiocie zmiany w stanie zajmowania lokali użytkowych i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta L., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody Legnickiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej spółdzielni.
Decyzją z dnia 14 lipca 1983 r. nr Lo.8176/18-63/83, wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta L., cofnięto Powszechnej Spółdzielni Spożywców "Społem" w L. przydziały siedemnastu lokali użytkowych położonych w L. i przydzielono te lokale Przedsiębiorstwu Hurtu Spożywczego w tym mieście. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że przyznanie "Społem" w 1976 r. wyłączności w zakresie zaopatrzenia w żywność nie przyniosło poprawy funkcjonowania handlu, wobec czego wprowadzenie drugiej jednostki zajmującej się handlem detalicznym stworzy warunki konkurencyjności, która będzie wpływała na prawidłowy rozwój zaopatrzenia ludności.
Odwołanie wniesione przez Powszechną Spółdzielnię Spożywców "Społem" nie zostało uwzględnione przez Wojewodę Legnickiego, który decyzją z dnia 26 września 1983 r. nr GKM/TB/8176/45/83 utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu administracji I instancji, powołując się na ważny interes społeczny, jakim jest konieczność lepszego zaspokojenia potrzeb ludności w zakresie zaopatrzenia w artykuły żywnościowe, wskazując jako podstawę prawną decyzji art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.
W skardze na decyzję Wojewody Legnickiego, skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, PSS "Społem" wniosła o zmianę tej decyzji w ten sposób, aby zmiany w stanie zajmowania lokali handlowych dokonać według zasady ekwiwalentności, względnie o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia. Strona skarżąca zarzuciła naruszenie zasad określonych w piśmie nr OP-II-010/82 z dnia 23 czerwca 1982 r., regulującym zakres, zasady i tryb przekazywania - przyjmowania składników majątkowych między jednostkami spółdzielczości spożywców "Społem", a jednostkami państwowego handlu w wyniku realizacji ustaleń Rady Ministrów z dnia 10 maja 1982 r. dotyczących kierunków kształtowania modelu organizacyjnego handlu wewnętrznego w warunkach reformy gospodarczej, stanowiącym niejako porozumienie między Zarządem Centralnego Związku Spółdzielni Spożywców "Społem" a Zrzeszeniem Przedsiębiorstw Handlu Wewnętrznego, w którym między innymi ustalono, że przekazywanie - przejęcie bazy materialno-technicznej powinno się odbywać w drodze wzajemnych porozumień i uzgodnień zainteresowanych stron. Podniesiono ponadto, że w latach 1976-1982 "Społem" przekazało na rzecz innych jednostek handlowych 22 placówki detaliczne, a w 1982 r. - na mocy decyzji administracyjnych - 26 placówek detalicznych na terenie L., nie otrzymując w zamian innych lokali. Również w zamian za obecnie odebrane 17 sklepów nie przydziela się innych obiektów, chociażby z obiektów oddanych przez spółdzielnię w 1976 r. Zasada konkurencyjności, na którą powoływał się organ administracji I instancji, nie jest respektowana, albowiem zabierane placówki są zlokalizowane w centrum L., a Spółdzielni pozostawia się zaopatrywanie mieszkańców peryferii miasta.
Przesyłając skargę Powszechnej Spółdzielni Spożywców "Społem" w L., Wojewoda Legnicki poinformował jedyne, że nie znalazł podstaw do zmiany lub uchylenia decyzji i wniósł o oddalenie skargi.