Skarga (...) Fabryki (...) "D." w Ś. na postanowienie Izby Skarbowej w (...) w przedmiocie oddalenia zarzutów na prowadzenie egzekucji i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa w związku z art. 68 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżone postanowienie, a także
Tezy

Istota administracyjnego toku instancji polega na dwukrotnym rozstrzygnięciu tej samej sprawy, nie zaś na kontroli zasadności argumentów podniesionych w stosunku do orzeczenia organu I instancji /art. 138 w związku z art. 144 Kpa i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi (...) Fabryki (...) "D." w Ś. na postanowienie Izby Skarbowej w (...) z dnia 28 czerwca 1995 r. w przedmiocie oddalenia zarzutów na prowadzenie egzekucji i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa w związku z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżone postanowienie, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej na rzecz skarżącej dwieście dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu
Uzasadnienie strona 1/3

Na skutek wniosku wierzyciela - Zakładu Energetycznego S.A. w W. - i tytułu wykonawczego wystawionego przez wierzyciela na 607 042 900 zł Urząd Skarbowy w Ś. wszczął w dniu 1 sierpnia 1994 r. przeciwko dłużnikowi - P. P. "D." w Ś. postępowanie egzekucyjne, powołując jako podstawę prawną art. 32 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Dnia 24 sierpnia 1994 r. wierzyciel zawiadomił organ egzekucyjny, że zobowiązany wystąpił z powództwem do Sądu Wojewódzkiego w (...) z siedzibą w Dz. o ustalenie, iż żądana przez wierzyciela należność za dostawę energii elektrycznej, objęta powyższym tytułem wykonawczym, nie istnieje, wobec czego wniósł "o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy przez sąd".

Uwzględniając wniosek wierzyciela, Urząd Skarbowy w Ś. postanowieniem z dnia 2 września 1994 r. zawiesił postępowanie egzekucyjne, powołując jako podstawę art. 56 par. 1 pkt 4 i par. 3 cytowanej wyżej ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Po ustaleniu, że postępowanie sądowe zostało prawomocnie zakończone oddaleniem powództwa dłużnika, organ egzekucyjny podjął zawieszone postępowanie i dokonał w dniu 13 marca 1995 r. czynności egzekucyjnej polegającej na zajęciu wierzytelności zobowiązanego na rachunku bankowym. W dniu 17 marca 1995 r. egzekwowana należność wraz z odsetkami została ściągnięta i przelana na konto wierzyciela.

W tym samym dniu dłużnik wniósł zarzuty w sprawie postępowania egzekucyjnego, zarzucając niedopuszczalność egzekucji administracyjnej na wniosek Zakładu Energetycznego, który nie jest Skarbem Państwa ani państwową osobą prawną, lecz jedynie komercyjną spółką akcyjną, do której nie ma zastosowania art. 2 par. 2 wymienionej wyżej ustawy, a więc brak było podstaw do wszczęcia egzekucji na podstawie przepisu odnoszącego się tylko do Skarbu Państwa i państwowych jednostek organizacyjnych.

Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 1995 r. nr US.VI.5256/231/95 Urząd Skarbowy w Ś. odrzucił zarzuty zobowiązanego, stwierdzając, że zostały zgłoszone po upływie ustawowego terminu.

Na skutek zażalenia (...) Fabryki (...) "D." w Ś. /dłużnika/ Izba Skarbowa w (...) postanowieniem z dnia 28 czerwca 1995 r. uchyliła zaskarżone postanowienie I instancji i oddaliła zarzut dłużnika jako nieuzasadniony, rozstrzygając sprawę co do istoty. Zdaniem Izby Skarbowej, rozstrzygnięcie Urzędu Skarbowego odmawiające rozpatrzenia zarzutów z powodu wniesienia ich po terminie jest nietrafne. Wprawdzie organ egzekucyjny wszczął postępowanie w dniu 1 sierpnia 1994 r., ale nie doręczył dłużnikowi tytułu wykonawczego, a następnie zawiesił postępowanie egzekucyjne i wznowił je dopiero w dniu 1 marca 1995 r. na wniosek wierzyciela. Tytuł wykonawczy zaś doręczył zobowiązanemu w dniu 15 marca 1995 r. i od tej daty rozpoczął się bieg terminu do wniesienia zarzutów. Niemniej jednak zarzuty są nieuzasadnione i podlegają oddaleniu. W myśl par. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1985 r. w sprawie wykonania ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1986 nr 1 poz. 4 ze zm./ egzekucji poddane zostały należności pieniężne za świadczenia i usługi z zakresu dostawy energii elektrycznej i gazu przez jednostki organizacyjne nadzorowane przez Ministra Przemysłu i Handlu. Ustawodawca poddał te obowiązki, mające charakter cywilnoprawny, egzekucji administracyjnej, jeżeli przypadają one Skarbowi Państwa lub państwowej jednostce organizacyjnej. Zakład Energetyczny S.A. w W. jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa. A zatem mają do niego zastosowanie powyższe przepisy o egzekucji administracyjnej należności pieniężnych za świadczenia i usługi z zakresu dostawy energii elektrycznej.

Strona 1/3
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu