Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Wartość sprzedaży towarów i usług w poprzednim roku podatkowym, warunkującym m.in. zwolnienia od podatku VAT, ustanowionego w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, ustala się biorąc pod uwagę łączną wartość uzyskaną ze sprzedaży - obrotu podlegającego opodatkowaniu jak i zwolnionego od opodatkowania.

Uzasadnienie strona 1/3

Pełnomocnik Z.O. wniósł skargę na decyzję Izby Skarbowej utrzymującą w mocy decyzję Urzędu Skarbowego wydaną na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, którą ustalono wysokość podatku od towarów i usług należnych od Z.O. za listopad 1993 r. i za grudzień 1993 r. przy zastosowaniu stawki 22 procent.

Z.O., prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych oraz usług stomatologicznych, złożył w kwietniu 1993 r. druk rejestracyjny VAT-1 i VAT-1A, zaś w sierpniu 1993 r. - oświadczenie o wyborze zwolnienia VAT-6, w którym stwierdził, że zwolnienie dotyczy przychodów uzyskiwanych z działalności gastronomicznej nie przekraczających w 1992 r. kwoty 4 miliardów złotych.

Urząd Skarbowy poinformował Z.O. pismem z 6 września 1993 r., że obrót z prowadzonej przez niego działalności wyniósł w 1992 r. 5.328.957.000 zł, wobec czego jest podatnikiem podatku od towarów i usług i powinien składać odpowiednie miesięczne deklaracje, począwszy od lipca 1993 r.

Kontrola przeprowadzona w listopadzie 1993 r. w obu zakładach Z.O. wykazała, że nie prowadzi on ewidencji oraz nie składa deklaracji wymaganych dla celów podatku VAT przepisami art. 10 ust. 1 i art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - podatnik był zdania, że organ podatkowy niesłusznie połączył obroty uzyskiwane w 1992 r. z działalności podlegającej opodatkowaniu i zwolnionej od opodatkowania. Następstwem kontroli było wydanie przez Urząd Skarbowy wyżej wymienionej decyzji o wymiarze podatku VAT.

W odwołaniu od decyzji Urzędu Skarbowego podnoszono, że narusza ona przepisy art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym przez uznanie, iż prowadzenie przez podatnika równolegle dwóch rodzajów działalności gospodarczej, w tym jednej zwolnionej z mocy prawa od podatku VAT, powoduje eliminację tego zwolnienia, wobec osiągnięcia łącznego obrotu przekraczającego 4 miliardy złotych.

Izba Skarbowa utrzymując w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji powołała się na art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, z którego wynika, że odwołujący się od 5 lipca 1993 r. stał się podatnikiem - płatnikiem podatku VAT. Zwolnienie od podatku VAT mogło objąć tylko tych podatników, u których wartość sprzedaży i usług w 1992 r. - bez podziału na obrót opodatkowany i nieopodatkowany - wynosiła ponad 600 mln do 4 mld zł. Z.O. nie prowadził odrębnego rejestru zakupów i sprzedaży dla potrzeb podatku VAT i nie złożył deklaracji VAT, co uzasadniało ustalenie podatku należnego od obrotu ze świadczenia usług gastronomicznych.

Strona 1/3