1. Warunkiem wyboru zwolnienia od podatku od towarów i usług, o czym stanowi art. 14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jest złożenie przez podatnika stosownego oświadczenia.
2. Niewskazanie przez kontrolującego na nieprawidłowości w działaniu podatnika nie jest naruszeniem art. 9 Kpa, jeżeli spowodowane zostało niezgodnym z prawem oświadczeniem podatnika złożonym w czasie kontroli.
J.H. i W.S. zaskarżyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Izby Skarbowej utrzymującą w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w sprawie ustalenia zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za okres od 5 lipca 1993 r. do 30 września 1993 r. wraz z odsetkami za zwłokę.
Podatnicy rozpoczęli działalność w formie spółki prawa cywilnego w grudniu 1990 r. Zgłoszenie rejestracyjne VAT-2 złożyli w Urzędzie Skarbowym w dniu 15 czerwca 1994 r. określając wielkość sprzedaży w 1992 r. w kwocie powyżej 600 mln. Do dnia 3 września 1993 r. nie złożyli zgodnie z art. 48 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oświadczenia o wyborze zwolnienia od podatku VAT. Urząd Skarbowy uznał, że skarżący z mocy prawa stali się podatnikami podatku VAT i zobowiązani byli do prowadzenia zgodnie z art. 27 ust. 4 ewidencji zawierającej dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającego podatek należny oraz kwoty podatku podlegające wpłacie lub zwrotowi z urzędu skarbowego oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowych, a także do składania deklaracji podatkowych i rozliczania się z podatku od towarów i usług.
W wyniku kontroli przeprowadzonej w Spółce w dniu 30 września 1993 r. stwierdzono, że podatnicy nie prowadzą ewidencji, o których mowa w art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i nie składają deklaracji podatkowych, w związku z czym Urząd Skarbowy działając na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym określił wartość sprzedaży niezaewidencjonowanej w drodze oszacowania i ustalił wielkość podatku należnego przy zastosowaniu stawki 22 procent bez prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zaznaczyć należy, że w odrębnie prowadzonym postępowaniu odmówiono podatnikom przywrócenia terminu do złożenia oświadczenia o skorzystaniu ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.
W odwołaniu od decyzji Urzędu Skarbowego podatnicy zarzucili, że niedotrzymanie terminu złożenia oświadczenia o wyborze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT wynikało z przeoczenia i przeciążenia pracą, dlatego też argumenty te powinny przemawiać za przywróceniem uchybionego terminu i odstąpieniem od naliczenia podatku w trybie określonym w art. 27 ust. 5 ustawy. Podnieśli też, że zapłata podatku w kwocie wyliczonej przez Urząd Skarbowy grozi bankructwem firmy.