skargę Kazimierza W. na decyzję Wojewody Wrocławskiego w przedmiocie odmowy ustalenia kandydatem na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej.
Tezy

Za działkę rekreacyjną, o jakiej mowa w art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./, należy uważać wyodrębnioną działkę o powierzchni nie większej niż 0,25 ha, położoną na terenach przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego na cele rekreacyjne.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Kazimierza W. na decyzję Wojewody Wrocławskiego z dnia 14 grudnia 1983 r. w przedmiocie odmowy ustalenia kandydatem na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej.

Inne orzeczenia z hasłem:
Kombatanci
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu
Uzasadnienie strona 1/2

Emeryt Kazimierz W., powołując się na uprawnienie kombatanckie i kwalifikacje rolnicze w zakresie ogrodnictwa-warzywnictwa, uzyskane w 1977 r., zwrócił się do Naczelnika Gminy Cz. W. o sprzedanie mu nieruchomości rolnej o powierzchni 0,43 ha, będącej działką nr 34/1, położoną we wsi D., a nazwaną przez wnioskodawcę działką rekreacyjną.

Decyzją z dnia 15 października 1983 r. Naczelnik Gminy Cz. W. odmówił ustalenia wnioskodawcy kandydatem na nabywcę tej nieruchomości, uzasadniając to tym, iż nieruchomość ta nie utworzy zdolnego do towarowej produkcji gospodarstwa rolnego, a wnioskodawca nie daje gwarancji prawidłowego zagospodarowania nabytych gruntów.

Od tej decyzji Kazimierz W. odwołał się do Wojewody Wrocławskiego, zarzucając jej naruszenie art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. w sprawie szczególnych uprawnień kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/ oraz przepisów zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/. Z wywodów zawartych w uzasadnieniu odwołania wynikało, że art. 18 ustawy kombatanckiej stanowi samodzielną podstawę do nabycia działki rekreacyjnej, a odmowa załatwienia wniosku kombatanta jest wyrazem negatywnego stosunku do tych, którzy walczyli o wolność kraju, co może wpłynąć na morale żołnierza, który wyciągnie wnioski z takiego potraktowania kombatanta. Dalej wywodził, iż wobec braku zdefiniowania w powołanej ustawie, co jest działką rekreacyjną, każda działka, która nie będzie tworzyć gospodarstwa rolnego, a więc nie będzie przekraczać 0,5 ha gruntu, może być za taką działkę uważana, sposób zaś wykorzystania takiej działki będzie zależny od zamierzeń nabywcy /domek letniskowy, uprawy na potrzeby własne lub dla uzyskania dodatkowych środków utrzymania ze sprzedaży płodów/. Dysponując czasem, może - jak twierdzi - dzięki nakładowi pracy należycie wykorzystać tę nieruchomość, w szczególności przez założenie plantacji malin.

Decyzją nr GTR-gz.46/6/11/83, wydaną z upoważnienia Wojewody Wrocławskiego w dniu 14 grudnia 1983 r., odwołania nie uwzględniono i zaskarżoną decyzję utrzymano w mocy. Organ odwoławczy podzielił argumentację organu I instancji, podkreślając, iż reflektant nie prowadzi żadnego gospodarstwa /rolnego/, a nabyta nieruchomość - ze względu na jej wielkość - też takiego gospodarstwa nie utworzyłaby. Nie może ona być potraktowana jako działka rekreacyjna, na takie cele bowiem nie została przewidziana w planach zagospodarowania przestrzennego.

Od tej decyzji Kazimierz W. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, postulując zaskarżonej decyzji i przyznanie mu działki rekreacyjnej. W skardze podniósł zarzut naruszenia przepisów art. 8, 10, 145 par. 1 pkt 4 i art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa między innymi przez to, że odmówiono zawieszenia postępowania na czas jego choroby, nie udostępniono mu do wglądu akt oraz nie powołano konkretnych przepisów zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. Nadto wywodził, jak w odwołaniu, iż zarządzenie to nie jest aktem wykonawczym do ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów, wobec czego przepisy tego zarządzenia nie mogą mieć zastosowania w niniejszej sprawie, o działkę bowiem ubiega się w trybie ustawy kombatanckiej. Przepisy tego zarządzenia nie sprzeciwiają się sprzedaży jemu tej działki, gdyż została ona wyznaczona do sprzedaży, on posiada kwalifikacje rolnicze, a wobec zamiaru założenia plantacji malin, będzie realizował produkcję towarową. Wreszcie polemizował z zaskarżoną decyzją, przypisując jej brak rozróżnienia między terenami rekreacyjnymi a działkami rekreacyjnymi /gdyż w decyzji mowa jest o przeznaczeniu działki na cele rekreacyjne, a nie o terenach rekreacyjnych/ oraz wskazywał na użycie w ustawie kombatanckiej pojęcia działki rekreacyjnej, a nie innych pojęć utartych, jak działka przyzagrodowa, działka robotniczy, czy działka pracowniczy, które też spełniają funkcje rekreacyjne. Wobec tego pojęcia działki rekreacyjnej należy uważać za pojęcie szersze, które obejmuje też i tego rodzaju działki. W końcu zarzucał naruszenie art. 76 i 93 pkt 2 Konstytucji PRL, mające wpływ na obniżenie morale żołnierza w wyniku negatywnego ustosunkowania się do wniosku kombatanta.

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Kombatanci
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu