skargę Jana P. na postanowienie Wojewody W-kiego w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Tezy

Rozpoznając skargę na postanowieniu o uchybienie terminu do wniesienia odwołania /art. 196 par. 3 pkt 1 Kpa/, sąd nie jest uprawniony do oceny legalności decyzji wydanych wcześniej w tym samym postępowaniu administracyjnym; nie może również przywrócić stronie terminu do wniesienia odwołania.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Jana P. na postanowienie Wojewody W-kiego z dnia 8 stycznia 1992 r. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania.

Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu
Uzasadnienie

Na wniosek Hanny P. zostało wszczęte postępowanie administracyjne, w którego wyniku została wydana decyzja Prezydenta Miasta W. z dnia 7 listopada 1991 r. nr DUM-II-60-6218-79-91 o wymeldowaniu Jana P. - brata jej byłego męża z pobytu stałego w lokalu przy ul. H. nr 83 m 6 w W. Według ustaleń poczynionych przez organ orzekający, Jan P. nie zamieszkuje w tym lokalu od 1975 r. ze względu na charakter pracy: jest mianowicie księdzem w parafii K. pod K., gdzie został zameldowany na pobyt czasowy.

Decyzję tej treści doręczono Janowi P. za pośrednictwem poczty w dniu 15 listopada 1991 r., a dopiero w dniu 7 grudnia 1991 r. sporządził on odwołanie, które wpłynęło do właściwego organu w dniu 12 grudnia 1991 r. Odwołanie nie zawierało wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia. W tej sytuacji Wojewoda W-ki postanowieniem z dnia 8 stycznia 1992 r. nr SO-V-5110/299/91, wydanym na podstawie art. 134 Kpa, stwierdził niedopuszczalność odwołania z powodu uchybienia terminu do jego wniesienia.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Jan P. kwestionuje merytoryczną trafność decyzji organu pierwszej instancji, podnosząc, że nigdy nie zrezygnował z zamieszkania w lokalu przy ul. H., a praca duchownego, wymagająca czasowego przebywania w różnych placówkach kościelnych, nie może uzasadniać wymeldowania z "rodzinnego mieszkania". Skarga nie ustosunkowuje się do postanowienia Wojewody o stwierdzeniu niedopuszczalności odwołania, zawierając jedynie lakoniczną prośbę o "przywrócenie poprzedniego terminu".

Organ odwoławczy wnosi o oddalenie skargi, zauważając, że skarżący nie wskazuje i nie tłumaczy powodów uchybienia terminu do wniesienie odwołania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Ustawą z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/ rozszerzono zakres właściwości sądu także na rozpatrywanie skarg na niektóre postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, w tym również na postanowienie o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania /art. 196 par. 3 pkt 1 Kpa/. Rozpoznając skargę na takie postanowienie, sąd ogranicza się jedynie do zbadania prawnych przesłanek jego wydania, nie jest natomiast uprawniony do oceny legalności decyzji wydanych wcześniej w tym samym postępowaniu administracyjnym. Nie może również przywrócić stronie terminu do wniesienie odwołania od decyzji organu pierwszej instancji, albowiem kompetencja taka przysługuje wyłącznie organowi odwoławczemu /art. 59 par. 2 Kpa/, którego ewentualne postanowienie o odmowie przywrócenia terminu podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Z tych powodów zarzuty skargi, dotyczące decyzji organu I instancji o wymeldowaniu z pobytu stałego, pozbawione są doniosłości prawnej, skoro w obecnym stadium postępowania uchyla się ona spod kontroli sądowoadministracyjnej; w grę nie wchodzi również przywrócenie przez Sąd terminu do wniesienia odwołania od powyższej decyzji.

Pozostaje zatem do rozważenia kwestia zgodności z prawem postanowienia Wojewody W-kiego o uchybieniu terminu do wniesienie odwołania /art. 134 Kpa/, które to postanowienie może być obecnie wyłącznym przedmiotem zaskarżenia i rozpoznania. W tej materii skarga nie stawia żadnych zarzutów. Nie byłyby one zresztą uzasadnione, albowiem - jak wynika z akt sprawy - decyzja Prezydenta Miasta W., zawierająca pouczenie o prawie do wniesienia odwołania w terminie 14 dni od daty doręczenia, została doręczona skarżącemu w dniu 15 listopada 1991 r. /dowód potwierdzenia odbioru/. Odwołanie natomiast, noszące datę 7 grudnia 1991 r., skarżący złożył osobiście w siedzibie organu I instancji w dniu 12 grudnia 1991 r., a więc niewątpliwie po upływie ustawowego terminu do wniesienia odwołania /29 listopada 1991 r./. Ponieważ równocześnie nie złożył wniosku o przywrócenie uchybionego terminu, przeto zachodziły prawne przesłanki wydania przez organ odwoławczy przewidzianego w art. 134 Kpa postanowienia o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania.

Skoro w opisanych okolicznościach postanowienie tej treści nie narusza prawa, to wniesiona na nie skarga podlegała oddaleniu, jako nieuzasadniona, na podstawie art. 207 par. 5 Kpa.

Strona 1/1
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu