Skarga Marii O. na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w W. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie sprzedaży lokalu mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Gminy w K., a także
Tezy

1. Wolny lokal mieszkalny w budynku wielomieszkaniowym stanowiącym własność Państwa może być sprzedany osobie fizycznej tylko wówczas, gdy zostanie objęty wykazem, o którym mowa w par. 20 i 21 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 75/.

2. Wyłączenie organu od załatwienia sprawy z przyczyny nie wymienionej w art. 25 Kpa i wydanie decyzji załatwiającej sprawę przez inny organ oznacza wydanie decyzji z naruszeniem przepisów o właściwości /art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Marii O. na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w W. z dnia 28 czerwca 1989 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie sprzedaży lokalu mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Gminy w K., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w W. kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

Inne orzeczenia o symbolu:
618 Wywłaszczanie i zwrot nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Gospodarka gruntami
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu
Uzasadnienie strona 1/4

Maria O. wystąpiła do Naczelnika Miasta K. o sprzedanie jej mieszkania stanowiącego pustostan przeznaczony do remontu, położonego w K. przy ul. M. nr 24/2 w zamian za mienie pozostawione poza granicami kraju.

Decyzją z dnia 29 października 1988 r. Naczelnik Miasta K. odmówił spełnienia żądania, ponieważ lokal nie został przeznaczony do sprzedaży, a sytuacja mieszkaniowa w K. jest trudna, gdyż na przydział mieszkania kwaterunkowego oczekuje 300 rodzin, jednakże Dyrektor Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w W. uchylił powyższe rozstrzygnięcie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu swej decyzji z dnia 2 grudnia 1988 r. nr G.X. 8225/133/88 organ ten zauważył, że strona jest osobą w podeszłym wieku /80 lat/, inwalidką I grupy wymagającą opieki osoby trzeciej. Z chwilą ewentualnego nabycia lokalu jej losami zajęłaby się rodzina również nie posiadająca mieszkania. Dlatego w ocenie organu II instancji nie ma przeszkód do wytypowania mieszkania - pustostanu do sprzedaży i ewentualnego oddania go stronie w ramach rekompensaty.

Ponieważ p.o. kierownika jednego z wydziałów Urzędu Miejskiego w K. był zięciem Marii O., przeto dotychczasowy organ I instancji /Naczelnik Miasta K./ wyłączył się ze sprawy, a do dalszego jej załatwienia wyznaczono Naczelnika Gminy w K., który decyzją z dnia 8 maja 1989 r. nr G. 8225/109/89 umorzył postępowanie w sprawie, albowiem lokal nie jest wyznaczony do sprzedania.

Kolejne odwołanie Marii O. nie zostało już uwzględnione przez organ odwoławczy, który decyzją z dnia 28 czerwca 1989 r. nr G.X. 8225/103/88/89 utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Uzasadniając takie stanowisko, organ odwoławczy przyznaje, że sporny lokal nie może być sprzedany na rzecz osoby fizycznej, ponieważ nie został wytypowany do sprzedaży zgodnie z przepisami prawa. Ponadto lokal jest już zasiedlony przez osobę z listy przydziału mieszkań.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Maria O. podnosi niezgodność tej decyzji z par. 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 75/ oraz zasadami sprawiedliwości społecznej. Początkowo Naczelnik Miasta obiecywał pozytywne załatwienie sprawy, lecz następnie była celowo wprowadzona w błąd i nie chciano sprzedać jej żadnego mieszkania. Tymczasem w K. sprzedano już wiele mieszkań w ramach rekompensaty. Tylko zatem zła wola Naczelnika Miasta stoi na przeszkodzie uwzględnieniu jej słusznego wniosku.

Odpowiadając na tę skargę, organ II instancji przedstawia przebieg sprawy, podkreślając, że skoro lokal nie został wytypowany do sprzedaży, to postępowanie stało się bezprzedmiotowe i należało je umorzyć. W konkluzji organ wnosi o oddalenie skargi.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
618 Wywłaszczanie i zwrot nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Gospodarka gruntami
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu