Instytucja procesowa zawieszenia postępowania nie oznacza, że organ administracji właściwy do rozpoznania sprawy może uchylić się od jej rozstrzygnięcia w oczekiwaniu na rozstrzygnięcie innego organu lub sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wiesława Sz. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sz. z dnia 14 kwietnia 2000 r. (...) w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie o wymeldowanie - uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Burmistrza Gminy P. z dnia 11 stycznia 2000 r. (...); (...).
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sz. postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2000 r., (...), na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w związku z art. 123 par. 1 i art. 144 Kpa, po rozpatrzeniu zażalenia Wiesława Sz. na postanowienie Burmistrza gminy P. z dnia 11 stycznia 2000 r., (...) - utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.
Organ odwoławczy wskazał, że organ I instancji postanowieniem z dnia 11 stycznia 2000 r. zawiesił postępowanie o wymeldowanie Cecylii Sz. z lokalu położonego w P. przy ul. P. 100 z uwagi na toczące się postępowanie o rozwiązanie małżeństwa stron.
Wiesław Sz. w złożonym zażaleniu wskazał, że lokal przy ul. P. nie jest mieszkaniem własnościowym, żona nie uczestniczy w jego kosztach utrzymania, nie łoży na utrzymanie dzieci oraz zameldowanie żony powoduje zwiększenie opłat zryczałtowanych.
Organ odwoławczy podniósł, że do wydania decyzji administracyjnej o wymeldowaniu osoby niezbędne jest ustalenie, że osoba ta utraciła uprawnienia do przebywania w lokalu, w którym dokonano jej zameldowania na pobyt stały, oraz że opuszczenie lokalu było dobrowolne. Z ustaleń Kolegium wynika, że pozew o rozwód małżeństwa stron nie zawiera wniosku o podział majątku, a zawiera wiosek Wiesława Sz. o pozbawienie żony prawa do korzystania z mieszkania. W ocenie Kolegium, gdy w toczącym się postępowanie o rozwód rozstrzygnięta będzie kwestia prawa do przebywania w lokalu, to w myśl art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa jest to zagadnienie wstępne w sprawie o wymeldowanie, w związku z tym organ administracyjny jest zobowiązany zawiesić postępowanie.
Pod pojęciem zagadnienia wstępnego rozumie się sytuacje, w których wydanie decyzji uwarunkowane jest rozstrzygnięciem sprawy, która ze swej istoty nie może być rozstrzygana przez organ prowadzący postępowanie, bowiem organ ten nie jest upoważniony do takiego działania. Kolegium wskazało też, że Cecylia Sz. posiada samoistne uprawnienia do przedmiotowego lokalu, gdyż zgodnie z art. 215 Prawa spółdzielczego - spółdzielcze prawo do lokalu przydzielone obojgu małżonkom lub jednemu z nich w czasie trwania małżeństwa dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny należy wspólnie do obojga małżonków, bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe.
Z dotychczasowych ustaleń poczynionych w sprawie nie wynika, że Cecylia Sz. opuściła ten lokal w sposób trwały i dobrowolny w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności. Dlatego w ocenie Kolegium zawieszenie postępowania o wymeldowanie odpowiada przepisowi art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa. Ponieważ sprawa o rozwód nie została zakończona, nie ma podstaw do uchylenia postanowienia organu I instancji o zawieszeniu ani też do podjęcia zawieszonego postępowania.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Wiesław Sz. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz wniósł o przyznanie od Urzędu Gminy P. odszkodowania za straty materialne i moralne na skutek odmowy wymeldowania Cecylii Sz., a także za brak obiektywizmu w podejściu do jego osoby i pozbawienia konstytucyjnych praw. W piśmie z dnia 9 stycznia 2000 r. skarżący wskazał, że jest głównym najemcą lokalu przy ul. P. 100/7 w P.; Cecylia Sz. nie przebywa w tym lokalu od 1998 r., a z powodu odmowy jej wymeldowania nie może wyegzekwować alimentów na dzieci. Natomiast wierzyciele żony domagają się spłat jej długów.