Treść par. 18 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakimi powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ wskazuje, że urządzenie przy budynku miejsc postojowych dla samochodów osobowych ich użytkowników stałych i czasowych /interesantów, odwiedzających i innych/ traktuje się tak, jak jedno z koniecznych urządzeń techniczno-gospodarczych związanych z budynkiem.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Ireny i Tadeusza K. na decyzję Wojewody Z. z dnia 15 marca 2000 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na budowę - oddala skargę.
Prezydent Miasta S. decyzją z dnia 14 grudnia 1999 r., na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4, art. 36 i art. 82 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ oraz art. 92 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. samorządzie powiatowym /Dz.U. nr 91 poz. 578/ i art. 104 Kpa zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę Rozalii i Zygmuntowi P. pawilonu handlowego branży przemysłowej /obuwie/, wraz z przyłączami energetycznym i wodno-kanalizacyjnymi na terenie nieruchomości przy ul. Ż. 14a - działka nr 43/4 i 43/6 z obrębu 66 P. w S.
Od decyzji odwołanie złożył Robert K. działający w imieniu Ireny i Tadeusza K. wnosząc o uchylenie decyzji w całości lub o uchylenie i przekazanie sprawy do organu I instancji. W uzasadnieniu odwołania podniesiono, że dokumentacja przedłożona przez inwestorów Rozalii i Zygmunta P. narusza następujące przepisy warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:
1/ par. 11 ust. 4 pkt 1 - budynek nie zachowuje wymaganej odległości 4 m od działki sąsiedniej, gdyż jest usytuowany w odległości zaledwie 3 m,
2/ par. 13 ust. 1 pkt 1 - odległość powinna umożliwiać naturalne oświetlenie pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi. W przypadku projektowanego budynku o wysokości 7,50 m odległości powinna wynosić co najmniej 7,50 m. Tymczasem odległość projektowanego budynku od ściany domu K. wynosi 5,0 m.
3/ par. 18 ust. 1 i 2 - w projekcie nie zapewniono liczby miejsc postojowych stosownej do przeznaczenia obiektu. Planowane są 2 miejsca, a powinny być co najmniej 4. Brak miejsc postojowych w istotny sposób utrudni korzystanie z własnej nieruchomości K., gdyż wjazd na ich posesję bezpośrednio przylega do działki P.
4/ par. 19 ust. 1 pkt 1 - w planowanym zgrupowaniu miejsc postojowych nie zachowano odległości 10 m od okien budynków mieszkalnych,
5/ par. 23 ust. 1 - nie została zachowana odległość pomieszczenie ze ścianami pełnymi z pojemnikami na odpadki stałe. Pomieszczenie to już istnieje.
6/ par. 61 - położenie miejsc parkingowych bezpośrednio przy drzwiach wejściowych do pawilonu uniemożliwia dogodne warunki ruchu ludzi, w szczególności niepełnosprawnych.
Ponadto rażąco narusza interes społeczny i słuszny interes obywateli. W aktach są liczne protesty kilkudziesięciu mieszkańców wspólnoty mieszkaniowej, negatywna opinia Rady Osiedla. Podnoszą również, że inwestorzy P. nabyli nieruchomość bezprzetargowo z przeznaczeniem na drogę umożliwiającą dojazd do ich garażu. Obecnie chcą zabudować działkę niezgodnie z jej przeznaczeniem.
Wojewoda Z. decyzją z dnia 15 marca 2000 r. o (...) na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpc w związku z art. 34 i 35 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji podano, że zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ sprawdza zgodność projektu zagospodarowania działki z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania i przepisami, w tym techniczno-budowlanymi. Przedmiotowy projekt zagospodarowania spełnia warunki decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Projektowany pawilon zwrócony jest w stronę granicy skarżących ścianą bez otworów okiennych i drzwiowych w odległości 3,0 m. Ściany z otworami nie są zwrócone w stronę granicy z działką państwa K. Argument, że projektowany pawilon narusza par. 12 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140/ jest bezzasadny. Z planu zagospodarowania działki wynika, że budynek skarżących usytuowany jest w odległości około 10 m od projektowanego pawilonu. W związku z tym, pawilon o planowanej wysokości 7,50 m nie narusza przepisu par. 13 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia i nie ogranicza naturalnego oświetlenia pomieszczeń w budynku skarżący. Ilość miejsc postojowych określił Wydział Aktywności Gospodarczej Urzędu Miejskiego a ich usytuowanie uzgodnił Wydział Inżynierii Miejskiej. Przywołany w odwołaniu par. 19 ww. rozporządzenia dotyczy wydzielonego, odkrytego zgrupowania miejsc postojowych i nie ma zastosowania w niniejszym przypadku. Sprawę pomieszczenia z pojemnikami na odpadki stałe rozpatrywał Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego. W piśmie z dnia 14.09.1999 r. (...) Inspektor uznał wydanie nakazu rozbiórki obiektu po 23 latach od momentu jego budowy jest niezasadne. Nie stwierdzono również naruszenia przepisu par. 61 ww. rozporządzenia.