Nie jest zasadne twierdzenie, że art. 11 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Belgii o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Brukseli dnia 14 września 1976 r. /Dz.U. 1978 nr 24 poz. 109/ jest tak sformułowany, że dochód z odsetek może być opodatkowany albo w jednym, albo w drugim państwie i w tej sytuacji, skoro firma belgijska spełniała swój obowiązek podatkowy w Belgii, to brak podstaw do naliczenia podatku w Polsce.
Na spółce jako płatniku ciążył z mocy par. 3 w związku z par. 2 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 kwietnia 1992 r. w sprawie podatku dochodowego od niektórych rodzajów dochodów zagranicznych osób fizycznych i osób prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą /Dz.U. nr 32 poz. 137/ w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów z tytułu odsetek w wysokości 10 procent sumy odsetek.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 kwietnia 1992 r. w sprawie podatku dochodowego od niektórych rodzajów dochodów zagranicznych osób fizycznych i osób prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą /Dz.U. nr 32 poz. 137/ zmienionego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 maja 1993 r. /Dz.U. nr 42 poz. 195/ określają dochody, które są opodatkowane na zasadach określonych w rozporządzeniu. Niektóre z nich są zwolnione od opodatkowania, jeżeli podlegają w obcym państwie podatkami tego samego rodzaju i państwo to postępuje według zasad wzajemności. Przepisów tego rozporządzenia nie stosuje się, jeżeli umowa międzynarodowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania stanowi inaczej.
Stosownie do par. 2 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 9 czerwca 1993 r. od przychodów z tytułu odsetek pobiera się w formie ryczałtu podatek dochodowy od osób zagranicznych w wysokości 20 procent tych przychodów.
Bezspornym jest w sprawie, że skarżąca Spółka wypłaciła w dniach: 21 grudnia 1995 r., 26 czerwca 1996 r., 30 lipca 1996 r., 28 sierpnia 1996 r. i 17 września 1996 r. osobie zagranicznej tj. Spółce "F.-B." odsetki w łącznej kwocie 171.592 USD stanowiącej równowartość 454.896 zł.
Z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy wynika, że odsetki te stanowiły wynagrodzenie za otrzymane od kontrahenta belgijskiego pieniądze w kwocie 1.300.000 USD oraz zakupiony sprzęt w związku z niewywiązaniem się przez skarżącą Spółkę z zebranymi wobec firmy zagranicznej.
Mająca zastosowanie w tej sprawie umowa między Rządem PRL a Rządem Królestwa Belgii o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchyleniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku przewiduje w art. 11, że odsetki pochodzące z jednego umawiającego się państwa i wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie są opodatkowane w tym drugim państwie /ust. 1/, jednakże mogą być opodatkowane w tym umawiającym się państwie, z którego pochodzą i według jego ustawodawstwa, lecz gdy osoba otrzymująca odsetki jest ich rzeczywistym odbiorcą, podatek ten nie może przekroczyć 10 procent sumy odsetek.
Z powyższych unormowań wynika, że w przypadku odsetek, dopuszczalne jest równoczesne opodatkowanie dochodu zarówno w kraju siedziby podatnika jak i w kraju powstania przychodu, ale opodatkowanie w tym drugim kraju /u tzw. źródła/ podlega istotnemu ograniczeniu co do wysokości podatku należnemu temu państwu.
Dochód ten nie będzie opodatkowany podwójnie, gdyż interes podatnika chroni art. 23 umowy, umożliwiający podatnikowi prawo odliczenia przy opodatkowaniu się w swoim kraju kwoty podatku uiszczonego już w kraju powstania przychodu.
Dlatego nie zasadne twierdzenie skarżącej Spółki, że cytowany art. 11 umowy jest tak sformułowany, że dochód z odsetek może być opodatkowany albo w jednym, albo w drugim państwie i w tej sytuacji skoro firma belgijska spełniała swój obowiązek podatkowy w Belgii to brak podstaw do naliczenia podatku w Polsce.
Mając zatem wszystko powyższe na uwadze, Sąd stwierdził, że na Spółce jako płatniku ciążył z mocy par. 3 w związku z par. 2 ust. 1 pkt 4 cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 kwietnia 1992 r. w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów z tytułu odsetek w wysokości 10 procent sumy odsetek.
Z tego względu skargę oddalono na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.