Skoro skarżący posiadają status najemcy i w ramach tego stosunku prawnego wyłączne prawo do korzystania z pomieszczeń wspólnych - piwnicy, pralni i strychu a treść umowy wskazuje jednoznacznie na podmioty stosunku prawnego i jego przedmiot, to elementy te stanowią essentialia negotii umowy i w żadnym wypadku nie mogą być pomijane przy analizie treści stosunku prawnego łączącego strony.
Dopóki zatem strony umowy najmu łączy więź prawna, dopóty wynajmujący nie może w sposób niezgodny z treścią umowy zadysponować przedmiotem najmu na podstawie jednostronnego oświadczenia pozbawiając najemcę jego praw /art. 690 Kc/. Oznacza to, że ustawodawca udzielił najemcom daleko idących gwarancji i w związku z tym najemcy lokali mieszkalnych i pozostałych wspólnych pomieszczeń, mają interes prawny, co sprawia że powinni być stroną postępowania administracyjnego mającego za przedmiot wydanie osobie trzeciej pozwolenia na zabudowę poddasza w zajmowanym przez nich budynku.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Izabeli i Norberta Z., Zdzisława Cz. i Haliny S. na decyzję Wojewody Z. z dnia 28 lutego 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie pozwolenia na budowę - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Sz. z dnia 22 listopada 2000 r. (...), (...).
Prezydent Miasta Sz. decyzją z dnia 13 lipca 2000 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił Agnieszce Sz. pozwolenia na budowę polegającą na przebudowie części strychu w budynku mieszkalnym wielorodzinnym na samodzielny lokal mieszkalny na terenie nieruchomości przy ul. K. 59 w Sz.
W dniu 7 listopada 2000 r., lokatorzy budynku Izabela i Norbert Z., Zdzisław Cz., Halina S., Janina K. złożyli wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją (...) z dnia 13 lipca 2000 r. o pozwoleniu na budowę - adaptację strychu na cele mieszkaniowe w budynku przy ul. M. K. 59 w Sz. i powołując się na art. 145 par. 1 pkt 4 i 5, 147, 148 par. 1 i 152 par. 2 Kpa wskazali, że nie brali udziału w postępowaniu bez własnej winy, ponieważ nie zostali o nim zawiadomieni przez organ. Poza tym wyszły na jaw nowe, istotne dla sprawy okoliczności faktyczne nie znane organowi, który wydał decyzję. Zdaniem wnioskodawców naruszono ich interes prawny, który wynika ze stosunku prawnego najmu lokalu, jak i z tego, że przed wydaniem pozwolenia na budowę złożyli wniosek o wykup mieszkania. Interes prawny przejawia się również w tym. że prowadzone roboty mogą prowadzić do katastrofy budowlanej, i narazić na niebezpieczeństwo ich życie i zdrowie. Dokumentacja techniczna jest nierzetelna, bo nie dokonano oględzin obiektu i nie zbadano w jakim stanie są stropy budynku.
Decyzją z dnia 22 listopada 2001 r. Prezydent Miasta Sz., działając na podstawie art. 149 par. 3 Kpa oraz art. 82 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i art. 92 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym - odmówił wznowienia postępowania w sprawie pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na przebudowie części strychu na samodzielny lokal mieszkalny na nieruchomości przy ul. K. 59 w Sz., zakończonego decyzją ostateczną Prezydenta Miasta Sz. z dnia 13 lipca 2000 r.
W uzasadnieniu decyzji podano, że udzielono Agnieszce Sz. pozwolenie na przebudowę części strychu w budynku mieszkalnym na samodzielny lokal mieszkalny, po uprzednim wykazaniu się przez inwestora zgodą właściciela budynku oraz kompletnym projektem budowlanym zawierającym m.in. ocenę stanu technicznego budynku i zgodnym z wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W trakcie postępowania stroną byli - inwestor Agnieszka Sz. oraz ZBiLK C.-P. działający jako zarządca własnością gminy, który wyraził zgodę na inwestycję i pozytywnie zaopiniował projekt. Natomiast lokatorzy nie mający udziałów we własności nie mogą być uznani za stronę postępowania. Zgodnie z art. 28 Kpa stroną postępowaniu jest każdy którego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Powołanie się na zawartą umowę najmu mieszkań komunalnych i złożenie wniosków o wykup tych mieszkań nie jest wystarczające do wykazania interesu prawnego w postępowaniu administracyjnym. Jest to interes faktyczny, a nie prawny, w którym bezpośredniego zainteresowana rozstrzygnięciem sprawy nie można poprzeć konkretną normą prawa powszechnie obowiązującego, mającego stanowić podstawę skutecznego żądania stosowanych czynności organu administracyjnego. Brak wglądu lokatorów do opinii technicznej stwierdzającej możliwość wykonania adaptacji i nieznajomość jej treści, nie jest istotną dla sprawy nową okolicznością faktyczną, gdyż opinia ta, wykonana przez osobę o odpowiednich uprawnieniach budowlanych, jest częścią zatwierdzonego projektu budowlanego.