Wydanie decyzji o zarejestrowaniu pojazdu stanowi zdarzenie, o którym mowa w art. 21 par. 2 Kpa, i oznacza, że właściwym organem podatkowym dla podatku od środków transportowych będących przedmiotem współwłasności osób fizycznych jest organ tej gminy, na której terenie mieszka współwłaściciel - adresat decyzji o zarejestrowaniu pojazdu, którego nazwisko zostało wpisane do dowodu rejestracyjnego. Jednocześnie współwłaściciel - adresat decyzji o zarejestrowaniu pojazdu jest podatnikiem podatku od środków transportowych.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz. U. nr 74 poz. 368/ skargę Mirosława M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) z dnia 27 marca 1998 r. w przedmiocie podatku od środków transportowych.
Decyzją z dnia 30 grudnia 1997 r. (...), wydaną na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ i art. 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ oraz uchwały (...) Rady Miasta T. z dnia 18 grudnia 1996 r., Burmistrz Miasta i Gminy T. określił Mirosławowi M. niewykonane zobowiązanie podatkowe dotyczące II raty podatku za 1997 r. od środków transportowych za samochód osobowy nr rejestracyjny (...) w wysokości 162,50 zł plus odsetki za opóźnienie od 16 września 1997 r. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że Mirosław M. jest właścicielem pojazdu samochodowego marki "Audi 80" o numerze rejestracyjnym (...); jest on zobowiązany z mocy prawa do zapłaty należnego za dany rok podatku i obowiązku tego nie wykonał.
W odwołaniu do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) Mirosław M. twierdził, że obowiązek podatkowy wykonał. Jest współwłaścicielem samochodu wraz z Joanną K., zamieszkałą w M., i był obciążony tylko 50 procentową stawką podatku od środków transportowych. W lutym i wrześniu 1997 r. wpłacił raty podatku w łącznej wysokości 50 procent stawki za 1997 r. Ze względu na współwłasność samochodu żądanie od współwłaściciela 100 procent stawki podatku narusza przepisy o współwłasności. Dlatego wniósł o wnikliwe rozpatrzenie sprawy.
Przesyłając odwołanie, Burmistrz Miasta T. w piśmie przewodnim potwierdził dokonanie przez Mirosława M. wpłaty 162,50 zł w dwóch ratach, co uznał za wpłacenie przez podatnika I raty podatku od środków transportowych za 1997 r.
Rozpatrując odwołanie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w (...) decyzją z dnia 27 marca 1998 r. (...) na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy stwierdził, że zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym w 1997 r. organem podatkowym w sprawach podatku od środków transportowych jest organ gminy, na której terenie znajduje się miejsce zamieszkania podatnika lub jego siedziba. Jeśli chodzi o ustalenie właściwości organu podatkowego dla współwłaścicieli środka transportowego, organ odwoławczy - powołując się na pogląd wyrażony w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 listopada 1997 r. FPK 9/97 - stwierdził, że organem właściwym do wydania decyzji w sprawie określenia wysokości podatku od środka transportowego stanowiącego współwłasność osób fizycznych, zamieszkałych na terenie różnych gmin, jest organ miejsca zamieszkania osoby, na której nazwisko sporządzony został dowód rejestracyjny pojazdu. Skoro w dowodzie rejestracyjnym wymienionego samochodu jako właściciel został wpisany Mirosław M., zamieszkały w M., to zobowiązanie go przez organ I instancji do zapłaty podatku od środków transportowych było zasadne.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Mirosław M. powołał się na art. 9 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i wyraził pogląd, że obowiązek podatkowy ciąży na właścicielach, a zatem gdy podatnikami podatku od środków transportowych są współwłaściciele brak jest podstaw by podatek wymierzać osobie, która jest wpisana jako właściciel w dowodzie rejestracyjnym na tytułowej stronie. Nie przewiduje tego również żaden inny przepis cytowanej ustawy. Dlatego, powołując się również na regulacje praw współwłaścicieli, skarżący wniósł o wnikliwe rozpatrzenie skargi.