Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Sz. w przedmiocie określenia wysokości zaliczek na podatek
Tezy

1. Część dochodów agentów celnych jako pracowników przebywających czasowo za granicą i uzyskując dochody ze stosunków pracy w wysokości odpowiadającej równowartości diet określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych w sprawie pokrywania kosztów podróży poza granicami kraju obliczonych za okres w jakim praca była wykonywana jest wolna od podatku dochodowego - art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

2. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy stanowi, że część dochodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 - przebywających czasowo za granicą i uzyskują z tego tytułu wynagrodzenia są wolne od podatku dochodowego. Ustawodawca nie stawia warunku, aby były to dochody wypłacane za granicą.

3. Użycie przez ustawodawcę wyrażenia "przebywających czasowo za granicą" jest definicją ogólną tego pojęcia, w której mieszczą się także formy pobytu związane między innymi z przekroczeniem granicy np. w sposób doraźny, dorywczy, przerywany i jest to przeciwieństwo pojęcia pobytu na stałe.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "G." Spółki z o.o. w Sz. na decyzję Izby Skarbowej w Sz. z dnia 8 kwietnia 1999 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości zaliczek na podatek - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w Sz. z dnia 19 grudnia 1997 r. (...); (...).

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia 19 grudnia 1997 r. (...) wydaną na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, art. 15 w zw. z art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 16, art. 27 ust. 1, art. 31, art. 32 ust. 1, art. 37 ust. 1 oraz art. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ Inspektor Kontroli Skarbowej Alicja R.R. z Urzędu Kontroli Skarbowej w Sz. określiła "G." spółce z o.o z siedzibą w Sz. przy ul. L. 14/19 /obecnie przy ul. P. 25/. jako płatnikowi wysokość nie pobranego i nie odprowadzonego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. w kwocie 3.309,25 zł z tytułu wypłaty wynagrodzenia.

W uzasadnieniu decyzji podano, że w roku podatkowym 1994 przedmiotem działalności. Spółki było przede wszystkim wykonywanie usług w zakresie obsługi, celnej.

Działalność tą jako agencja celna Spółka prowadziła w dwóch punktach: Sz. ul. P. 3 /obecnie P. 25/ i na przejściu granicznym K.-D. - S.

W wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej w grudniu 1997 r. ujawniono, że zatrudniając pracowników na ww. przejściu granicznym, Spółka wypłacała niezależnie od wynagrodzenia, także dodatkowe kwoty tzw. diet dewizowych, których nie otrzymywali pracownicy zatrudnieni w biurze agencji celnej w Sz.

Przeprowadzona analiza treści umów o pracę z osobami zatrudnionymi na przejściu granicznym, zawartych w różnym czasie na przestrzeni lat 1993-1995, a także analiza aneksów do tych umów, doprowadziła kontrolującego do stwierdzenia, że pracownicy Spółki zatrudnieni na tym przejściu wykonywali tam stałe i normalne czynności wynikające z zawartych umów o pracę.

Nie odbywali ani podróży służbowych poza granicami kraju, gdyż jedynym miejscem stałego świadczenia pracy było ww. przejście graniczne. Nie mają zatem do nich zastosowania przepisy dotyczące diet i innych należności za czas podróży służbowych zawarte w uchwale nr 102 Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 1985 r. w sprawie pokrywania kosztów podróży poza granicami kraju /M.P. nr 20 poz. 154 ze zm./.

Skoro więc pracownicy Spółki zatrudnieni na przejściach granicznych nie odbywali podróży służbowych, to otrzymywane przez nich diety nie były dietami za czas podróży służbowej zwolnionymi od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwoty wypłaconego "dodatku dewizowego" są w rozumieniu art. 12 ust. 1 tej ustawy przychodami ze stosunku pracy i podlegają również opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Spółka jako płatnik mimo obowiązku wynikającego z art. 31 i art. 38 ustawy nie obliczyła i nie pobierała zaliczek, a tym samym nie odprowadzała do Urzędu Skarbowego zaliczek na podatek dochodowy za 1994 r. w łącznej wysokości 3.309,25 zł.

W odwołaniu od tej decyzji "G." sp. z o.o. w Sz. domagała się uchylenia i umorzenia postępowania w sprawie.

Strona 1/6