Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody Z. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie nakazania rozbiórki
Tezy

Brak jest podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej o odmowie wszczęcia postępowania zwykłego. Uwaga ta jest o tyle znamienna, iż odmiennie w Kodeksie postępowania administracyjnego uregulowano odmowę wszczęcia postępowania w trybach nadzwyczajnych /tj. wznowienia lub stwierdzenia nieważności/ gdzie przyjętą formę odmowy w tym zakresie jest decyzja administracyjna /art. 157 par. 3 i art. 149 par. 3 Kpa/. Jednakże, gdyby ustawodawca zamierzał podobnie uregulować odmowę wszczęcia zwykłego postępowania tak jak to uczynił w odniesieniu do trybów nadzwyczajnych to dokonałby stosownego zapisu, a tego nie uczyniono.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Ady i Romana S. na decyzję Wojewody Z. z dnia 25 stycznia 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie nakazania rozbiórki - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Ada i Roman S. w dniu 26 października 1999 r. wnieśli do Wydziału Administracji Budowlanej Urzędu Miejskiego w S. "o przeprowadzenie postępowania zmierzającego do usunięcia w rejonie ul. T. 1 - 3 w S. samowoli polegającej na zmianie naturalnego spadku terenu". Wnioskodawcy podnieśli, że Ryszard M. wykonał decyzję o rozbiórce muru oporowego, ale nie doprowadził do przywrócenia naturalnego spadku terenu.

Prezydent Miasta S. decyzją z dnia 2 grudnia 1999 r., (...) na podstawie art. 107 Kpa, art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych /Dz.U. nr 141 poz. 692 ze zm./, po rozpatrzeniu wniosku Ady i Romana S. z dnia 26 października 1999 r. dotyczącego przeprowadzenia postępowania w sprawie zmiany naturalnego spadku terenu na działce drogowej nr 38 przy ul. T. - odmówił wszczęcia postępowania w sprawie rozbiórki muru oporowego i przywrócenie spadku terenu na działce drogowej nr 38 przy ul. T.

Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji podniósł, że przedmiotowa sprawa została zakończona decyzją ostateczną z dnia 4 grudnia 1997 r., (...).

Ada i Roman S. w odwołaniu od tej decyzji wnieśli o jej uchylenie bądź stwierdzenie nieważności, bowiem nie dotyczy ona istoty wniosku z dnia 26 października 1999 r. oraz o nakazanie wykonania decyzji z dnia 4 grudnia 1997 r. w całości tj. również w części dotyczącej przywrócenia naturalnego spadku terenu na działce drogowej nr 38 przy ul. T.

Wojewoda Z. decyzją z dnia 25 stycznia 2000 r., (...), na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, po rozpatrzeniu odwołania Ady i Romana S., uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie I instancji.

Organ odwoławczy wskazał, że wniosek strony skarżącej dotyczy wykonania prawomocnej decyzji z dnia 4 grudnia 1997 r. wydanej na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Zgodnie z art. 83 tej ustawy, organem właściwym do prowadzenia sprawy jest nadzór budowlany, a nie administracja architektoniczno-budowlana. Z tego powodu organ I instancji powinien przekazać wniosek skarżących do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ada i Roman S. wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji w części dotyczącej umorzenia postępowania, jako wydanej z naruszeniem art. 65, art. 7 i art. 53 Kpa. W ocenie skarżących organ odwoławczy trafnie uchylił decyzję organu I instancji, ale niesłusznie umorzył postępowanie w sprawie, co narusza prawa skarżących, gdyż pozbawia ich dochodzenia tych praw. Organ II instancji winien był przekazać sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia z poleceniem przekazania sprawy organowi właściwemu /art. 65 Kpa/.

Wojewoda Z. odpowiadając na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie i wyjaśnił, że w dniu 16 lutego 1999 r. przekazał sprawę na nie wykonanie decyzji w części dotyczącej przywrócenia naturalnego spadku terenu do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S.

Strona 1/2