Wprowadzając zryczałtowane opodatkowanie przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wskazała zarazem w art. 20 ust. 3 na sposób ustalania wysokości tych przychodów.
Decyzją z 26.04.1997 r., wydaną na podstawie art. 20 ust. 1 i 3 i art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, Pierwszy Urząd Skarbowy w S. ustalił Ewie i Jerzemu małż. M. podatek dochodowy za 1992 r. w kwocie 8.235,80 zł od dochodów w kwocie 11.100,95 zł nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.
W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że ww. podatnicy w roku podatkowym 1992 ponieśli wydatki w łącznej kwocie 436.586.000 st. zł Na kwotę tę składały się wydatki w wysokości 380.000.000 st. zł poniesione w związku z nabyciem własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz w wysokości 12.180.000 st. zł poniesione na koszty dodatkowe związane z tą transakcją, a także wydatki w kwocie 44.406.000 st. zł z tytułu kosztów bieżącego utrzymania trzyosobowej rodziny, ustalone w oparciu o przeciętne miesięczne wydatki na jedną osobę w gospodarstwie domowym za okres od stycznia do grudnia 1992 r., które według Biuletynu Statystycznego GUS nr 2/94 wynosiły kwotę 1.233.500 st. zł.
Wynika dalej z uzasadnienia powyższej decyzji, że w oparciu o wyjaśnienia podatników oraz o przedstawione przez nich dowody organ podatkowy ustalił dochody uzyskane przez nich w latach 1987-1991 z pracy zawodowej i prowadzonej przez Jerzego M. od 1.07.1990 r. działalności gospodarczej, przyjmując na podstawie ich oświadczenia, że udokumentowane oszczędności z tych źródeł przychodu na koniec 1991 r. stanowią kwotę 27.000.000 st. zł. Ponadto ustalił ten organ, że małżonkowie Ewa i Jerzy M. uzyskali w 1992 r. dochody w kwocie 190.000.000 st. zł z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. M. oraz w kwocie 108.576.454 st. zł wykazane w zeznaniu podatkowym PIT-31 o wspólnych dochodach małżonków uzyskanych w 1992 r. Biorąc pod uwagę łączną kwotę wydatków poniesionych przez podatników w 1992 r., wynoszącą 436.586.000 st. zł oraz łączną kwotę ich dochodów uzyskanych w tymże roku w wysokości 298.576.454 st. zł i oszczędności zgromadzone do dnia 31.12.1991 r. w wysokości 27.000.000 st. zł, stwierdził organ podatkowy, że różnica wydatków nad przychodami wynosi 111.009.546 st. zł i zgodnie z przepisami art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodu.
Po rozpatrzeniu wniesionego przez podatników odwołania, w którym zarzucali oni organowi I instancji naruszenie przepisów postępowania przez pominięcie wskazanych przez siebie dowodów świadczących o uzyskaniu przez nich dalszych dochodów oraz przez przyjęcie kosztów bieżącego utrzymania ich rodziny niezgodnie z faktycznie przez nich poniesionymi, Podatkowa Komisja Odwoławcza przy Izbie Skarbowej w Sz. decyzją z dnia 6 października 1997 r. (...), wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 i art. 176 par. 1 Kpa, orzekła o utrzymaniu zaskarżonej decyzji w mocy.