Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Sz. Ośrodek Zamiejscowy w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Tezy

Hipoteka ustawowa zabezpieczająca zaległość podatkową na wszystkich nieruchomościach podatnika powstaje nie w dniu sporządzenia przez organ podatkowy decyzji określającej wysokość tej zaległości, ani też w dniu wysłania takiej decyzji jej adresatowi, lecz dopiero z dniem doręczenia tej decyzji podatnikowi w sposób prawem przewidziany, który to dzień jest dniem wydania tej decyzji w rozumieniu art. 35 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Elżbiety G. na decyzję Izby Skarbowej w Sz. Ośrodek Zamiejscowy w K. z dnia 28 września 1999 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją, z dnia 23 grudnia 1998 r. (...), wydaną z powołaniem się na przepisy art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, art. 21 par. 1 pkt 1 i par. 3, art. 51 par. 1 i art. 53 par. 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 10 ust. 1 pkt 6 i art. 45 ust. 1, 4 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, Inspektor Kontroli Skarbowej Eugeniusz Z. z Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił Elżbiecie G.-C. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1992 r. na kwotę 40.066,40 zł, wysokość zaległości podatkowej w tymże podatku na kwotę 39.773,60 zł oraz kwotę odsetek za zwłokę w wysokości 129.752,20 zł.

Do wydania powyższej decyzji doszło w następstwie ustalenia w toku przeprowadzonej kontroli, iż pomimo osiągnięcia w 1992 r. przychodów Elżbieta G. nie złożyła w urzędzie skarbowym rocznego zeznania o wysokości osiągniętych przez siebie w tymże roku podatkowym dochodów. Z dokumentów źródłowych Spółki z o.o. "M.-B." w upadłości z siedzibą w K., której w 1992 r. podatniczka była pracownikiem, wynika, iż w dniu 22 grudnia 1992 r. złożyła ona oświadczenie na druku PIT-12, upoważniające ww. Spółkę jako płatnika do rocznego obliczenia podatku od dochodu uzyskanego przez nią w 1992 r. Spółka ta nie dokonała rocznego obliczenia podatku na formularzu PIT-40, lecz sporządziła jedynie informację PIT-11 o dochodach uzyskanych przez podatniczkę w 1992 r. ze stosunku pracy oraz o wysokości pobranych zaliczek na podatek.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika dalej, że przeprowadzona kontrola skarbowa wykazała, iż Elżbieta G. nie ujawniła też i nie rozliczyła uzyskanego w 1992 r. przychodu z wydzierżawienia nieruchomości położonej przy ul. S. 5 w K. Właścicielem tej nieruchomości, składającej się z pozostającej w wieczystym użytkowaniu działki nr 256/10 o pow. 21.566 m2 oraz ze znajdujących się na niej obiektów budowlanych i wyposażenia technicznego, Elżbieta G. stała się na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 14 lutego 1992 r. z likwidatorem Przedsiębiorstwa Transportowo-Sprzętowego Budownictwa "T." w K. Wcześniej na podstawie umowy dzierżawy zawartej 28 października 1991 r. z ww. likwidatorem objęła ona tę nieruchomość w posiadanie, składając ofertę na jej zakup w drodze przetargu i wpłacając wadium w kwocie 195.000.000 st.zł. Pozostała należność z tytułu ceny kupna tej nieruchomości, tj. kwota 1.755.000.000 st. zł wpłynęła na rachunek bankowy "T." w dniu 14 lutego 1992 r. Wpłata ta dokonana została przez Spółkę "M.-B." w drodze przelewu bankowego.

Wskazano dalej w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, że do poniesienia przez Spółkę "M.-B." wydatku w ww. kwocie na pokrycie ceny zakupu przez Elżbietę G. nieruchomości przy ul. Słowiańskiej 5 w Koszalinie doszło w wyniku porozumienia zawartego między udziałowcami tejże Spółki, którymi byli Mario S. i Elżbieta G. Udzielając Józefowi Sz., ówczesnemu prezesowi Spółki, pisemnego pełnomocnictwa do zaciągnięcia kredytu bankowego w kwocie 2 miliardów st. zł udziałowcy ci zastrzegli zarazem między sobą że kredytem tym zostanie sfinansowany zakup dzierżawionej aktualnie od "T." hali i terenu należących do tegoż podmiotu oraz, że zakup nastąpi na rzecz Elżbiety G. z powodu niemożności dokonania zwrotu wyłożonych przez nią środków na sfinansowanie działalności Spółki w 1991 r. oraz w zamian za bezpłatne udostępnienie Spółce w 1992 r. zakupionej przez Elżbietę G. nieruchomości. W ślad za tym porozumieniem zawarta została w dniu 1 lutego 1992 r. umowa użyczenia, na podstawie której Elżbieta G. oddała Spółce "M.-B." ww. obiekt wraz z przyległym terenem /działka nr 256/10/ w bezpłatne używanie na czas do 31 grudnia 1992 r. Ponieważ z ustaleń kontrolnych zawartych w protokole kontroli z 14 listopada 1998 r. wynika, że Elżbieta G. udzieliła Spółce "M.-B." w latach 1990-1992 pożyczek na ogólna kwotę 705.533.633 st.zł, to różnica między ta kwota a suma wydatkowana na jej rzecz przez Spółkę tytułem uiszczenia ceny kupna nieruchomości oddanej następnie tej Spółce w używanie na okres do 31 grudnia 1992 r., tj. kwota 1.049.466.377 st.zł., stanowi - według organu kontroli skarbowej - przychód, jaki Elżbieta G. uzyskała w rzeczywistości z tytułu oddania nieruchomości Spółce w używanie i jest on przychodem z dzierżawy te nieruchomości podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przyjmując zarazem, że kosztem uzyskania tego przychodu była jedynie kwota 16.000.000 st.zł, jaką podatniczka poniosła tytułem czynszu dzierżawnego wobec poprzedniego właściciela tej nieruchomości jeszcze przed jej zakupem, łączny dochód podatniczki osiągnięty w 1992 r. z tytułu wydzierżawienia Spółce tej nieruchomości oraz z tytułu zatrudnienia ustalił organ kontroli skarbowej i na kwotę 1.052.422.337 st.zł, przedstawiając na koniec uzasadnienia swej decyzji wyliczenie wysokości zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę należnych od tejże zaległości.

Strona 1/7