Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Sz. Ośrodek Zamiejscowy w K. w przedmiocie podatku od towarów i usług
Tezy

1. Faktury, które dokumentują sprzedaż nieruchomości bez zachowania formy aktu notarialnego, nie są podstawą do obniżenia podatku należnego.

2. Wymogi formalne stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w sobie, zwłaszcza kiedy dotyczą rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "GTI" Spółki z o.o. w S. na decyzję Izby Skarbowej w Sz. Ośrodek Zamiejscowy w K. z dnia 27 sierpnia 1999 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; (...).

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 27 sierpnia 1999 r. Izba Skarbowa w S. Ośrodek Zamiejscowy w K. po rozpatrzeniu odwołania "GTI" Spółki z o.o. z siedzibą w S. od decyzji Urzędu Skarbowego w S. z dnia 22 czerwca 1999 r. w sprawie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za luty 1999 r. uchyliła decyzję Urzędu w części dotyczącej określenia zobowiązania i zaległości w podatku w kwocie 407 zł, ustalenia zobowiązania dodatkowego w kwocie 122 zł oraz odsetek w kwocie 33,80 zł oraz orzekła, że należne zobowiązanie i zaległość w podatku od towarów i usług wynosi 3.772 zł, dodatkowe zobowiązanie 43.889 zł, a odsetki za zwłokę na dzień wydania decyzji przez Urząd - 312,70 zł.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia przytoczono następującą argumentację: W wyniku kontroli przeprowadzonej przez pracowników Urzędu Skarbowego w S. w dniach od 12 do 21 kwietnia w siedzibie Spółki w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za luty 1997 r. /Spółka w deklaracji VAT-7 za luty 1997 r. wykazała do zwrotu na rachunek bankowy podatnika kwotę 142.528 zł/, ustalono, że w rejestrze zakupu VAT podatnik zaewidencjonował i odliczył w deklaracji VAT-7 za luty 1999 r. podatek należny z faktury wystawionej przez "P." spółkę z o.o. w C. z datą sprzedaży luty 1999 r.

Na podstawie pozostałych dokumentów źródłowych stwierdzono, że przedmiotowa faktura została wystawiona przed datą zawarcia aktu notarialnego /nastąpiło to w dniu 26 lutego 1999 r./ i w związku z tym Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku należnego na podstawie ww. faktury. Ponadto Urząd zarzucił, że w rejestrze sprzedaży VAT Spółka nie zaewidencjonowała i w deklaracji VAT-7 nie wykazała podatku należnego od świadczonych usług wynajmu na rzecz T. Spółki z o.o. w W.

Zdaniem Urzędu, Spółka świadczyła przedmiotowe usługi bez pobrania należności.

W związku z tym organ podatkowy I instancji wydał w dniu 22 czerwca 1999 r. decyzję, w której określił wysokość zobowiązania i zaległość w podatku od towarów i usług w kwocie 4.179 zł, wysokość odsetek za zwłokę w kwocie 346,50 zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie w kwocie 44.011 zł.

W odwołaniu od tej decyzji Spółka zarzuciła naruszenie przepisów art. 10 ust. 2, art. 19, art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz par. 54 ust. 4 pkt 3 i 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ poprzez bezpodstawne zastosowanie w wyniku błędnej oceny stanu faktycznego.

Izba Skarbowa w S. Ośrodek Zamiejscowy w K. uznała zarzuty odwołującej się Spółki w przedmiocie określenia podatku należnego od usługi wynajmu nieruchomości za słuszne.

Strona 1/4