Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie podatku od nieruchomości,
Tezy

Dom pomocy społecznej, zaspokajając potrzeby bytowe, opiekuńcze, wspomagające itp. osób uprawnionych do zamieszkiwania w nim, jest dla tych osób domem mieszkalnym. Budynek domu pomocy społecznej powinien więc być opodatkowany stawkami podatku od nieruchomości przewidzianymi dla budynków mieszkalnych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Domu Pomocy Społecznej w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 7 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości, uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy B. z dnia 4 maja 2001 r. (...).

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 4 maja 2001 r. (...) Burmistrz Miasta i Gminy B. na podstawie art. 21 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i na podstawie uchwał Rady Miejskiej w B. z dnia 22 grudnia 1999 r. (...) w sprawie podatku od nieruchomości określił Domowi Pomocy Społecznej w B.:

1/ zaległość podatkową w podatku od nieruchomości za lata 2000-2001 w łącznej kwocie 26.261,19 zł, licząc wysokość tego podatku od budynków pozostałych i od gruntów pozostałych;

2/ odsetki od tej zaległości wyliczone na dzień wydania tej decyzji w kwocie 3.466 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ ten wskazał, że Dom Pomocy Społecznej w B. od dnia 26 kwietnia 1995 r. jest posiadaczem nieruchomości zabudowanej położonej w B. przy ul. S. składającej się z działki gruntu nr 3/16 o pow. 3,8358 ha, na której są posadowione budynki szpitalne. Do dnia 30 kwietnia 2000 r. podatnik korzystał z 5-letniego zwolnienia z opłat i podatków ciążących na nieruchomości na podstawie art. 14 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej /Dz.U. nr 79 poz. 363 ze zm./. W deklaracji zarówno za rok 2000, jak i rok 2001 podatnik, zdaniem tego organu, błędnie zakwalifikował budynki do kategorii budynków mieszkalnych. Podstawowym kryterium zaliczenia danego budynku do kategorii budynków mieszkalnych bądź budynków pozostałych jest dokumentacja architektoniczno-budowlana danego obiektu. Z dokumentacji tej wynika, że budynek domu opieki społecznej nie jest budynkiem mieszkalnym. Odwołując się do rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46 ze zm./, organ ten uznał, że budynek opieki społecznej należy sklasyfikować jako budynek użyteczności publicznej. Budynkiem użyteczności publicznej jest w myśl par. 3 pkt 6 tego rozporządzenia budynek przeznaczony do wykonywania między innymi funkcji opieki społecznej.

W odwołaniu od tej decyzji strona podniosła, że podstawowym kryterium decydującym o kwalifikacji danego obiektu budowlanego winny być zasady określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych /PKOB/ /Dz.U. nr 112 poz. 1316 ze zm./. Z rozporządzenia tego wynika, zdaniem odwołującej, jasno, że budynki mieszkalne to również budynki zbiorowego zamieszkania oznaczone symbolem PKOB 1130.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia 7 czerwca 2001 r. (...), na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /t.j. Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Strona 1/4