Dom pomocy społecznej, zaspokajając potrzeby bytowe, opiekuńcze, wspomagające itp. osób uprawnionych do zamieszkiwania w nim, jest dla tych osób domem mieszkalnym. Budynek domu pomocy społecznej powinien więc być opodatkowany stawkami podatku od nieruchomości przewidzianymi dla budynków mieszkalnych.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Domu Pomocy Społecznej w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 7 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości, uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy B. z dnia 4 maja 2001 r. (...).
Decyzją z dnia 4 maja 2001 r. (...) Burmistrz Miasta i Gminy B. na podstawie art. 21 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i na podstawie uchwał Rady Miejskiej w B. z dnia 22 grudnia 1999 r. (...) w sprawie podatku od nieruchomości określił Domowi Pomocy Społecznej w B.:
1/ zaległość podatkową w podatku od nieruchomości za lata 2000-2001 w łącznej kwocie 26.261,19 zł, licząc wysokość tego podatku od budynków pozostałych i od gruntów pozostałych;
2/ odsetki od tej zaległości wyliczone na dzień wydania tej decyzji w kwocie 3.466 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ ten wskazał, że Dom Pomocy Społecznej w B. od dnia 26 kwietnia 1995 r. jest posiadaczem nieruchomości zabudowanej położonej w B. przy ul. S. składającej się z działki gruntu nr 3/16 o pow. 3,8358 ha, na której są posadowione budynki szpitalne. Do dnia 30 kwietnia 2000 r. podatnik korzystał z 5-letniego zwolnienia z opłat i podatków ciążących na nieruchomości na podstawie art. 14 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej /Dz.U. nr 79 poz. 363 ze zm./. W deklaracji zarówno za rok 2000, jak i rok 2001 podatnik, zdaniem tego organu, błędnie zakwalifikował budynki do kategorii budynków mieszkalnych. Podstawowym kryterium zaliczenia danego budynku do kategorii budynków mieszkalnych bądź budynków pozostałych jest dokumentacja architektoniczno-budowlana danego obiektu. Z dokumentacji tej wynika, że budynek domu opieki społecznej nie jest budynkiem mieszkalnym. Odwołując się do rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46 ze zm./, organ ten uznał, że budynek opieki społecznej należy sklasyfikować jako budynek użyteczności publicznej. Budynkiem użyteczności publicznej jest w myśl par. 3 pkt 6 tego rozporządzenia budynek przeznaczony do wykonywania między innymi funkcji opieki społecznej.
W odwołaniu od tej decyzji strona podniosła, że podstawowym kryterium decydującym o kwalifikacji danego obiektu budowlanego winny być zasady określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych /PKOB/ /Dz.U. nr 112 poz. 1316 ze zm./. Z rozporządzenia tego wynika, zdaniem odwołującej, jasno, że budynki mieszkalne to również budynki zbiorowego zamieszkania oznaczone symbolem PKOB 1130.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia 7 czerwca 2001 r. (...), na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /t.j. Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ ten w uzasadnieniu decyzji stwierdził, że podstawowym kryterium zaliczenia danego budynku do kategorii budynków mieszkalnych bądź budynków pozostałych jest dokumentacja budowlana danego obiektu, w której znajduje się dokonane przez odpowiedni organ precyzyjne określenie rodzaju budynku. Jeżeli z dokumentacji wynika, tak jak w tej sprawie, że budynki Domu Pomocy Społecznej są budynkami pozostałymi, za takie winny być uznane przez organ podatkowy. Według tego organu dla potrzeb podatku od nieruchomości nie jest istotna Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych. Domy opieki społecznej należy zaliczyć do budynków zbiorowego zamieszkania. Pojęcie to zostało zdefiniowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./. Budynek zbiorowego zamieszkania jest wymieniony w tym rozporządzeniu odrębnie od budynku mieszkalnego. Są to więc różne pojęcia. Ponadto organ ten uznał, powołując się przy tym na uchwałę składu 5 sędziów NSA z dnia 30 sierpnia 1999 r., FPK 1/99 /ONSA 2000 Nr 1 poz. 8/, że nie można przepisom rozporządzenia czy Klasyfikacji przyznawać istotnego znaczenia przy wykładni przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Wskazane rozporządzenie jest aktem wykonawczym do ustawy - Prawo budowlane, a PKOB do ustawy o statystyce publicznej. Przepisy tych aktów nie mogą być stosowane w celu wykonania innych ustaw.