Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska /spr./ Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel Sędzia NSA Stefan Kłosowski Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Płocharska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2005 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Zarządu Gminy z dnia [...] r. Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu,
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Zarząd Gminy na podstawie art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ) oraz art. 104 Kpa ustalił wobec H. R., I. R., Z. R., M. S. i A. M. współwłaścicieli nieruchomości opłatę adiacencką w wysokości [...] zł. z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z przeprowadzonym podziałem działki nr [...] o pow. [...] m2 ( KW [...] ) obręb [...], gm. [...].
W uzasadnieniu decyzji ustalono miedzy innymi, że na wniosek wyżej wymienionych współwłaścicieli w dniu [...] r. wydana została decyzja zatwierdzająca projekt podziału działki Nr [...], w wyniku którego powstały działki Nr [...] i dwie działki drogowe: [...], [...].
Organ wyjaśnił, że wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale została ustalona w oparciu o operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego. Na tej podstawie Zarząd ustalił, że wartość ta przed podziałem wynosiła [...] zł., a po podziale- [...] zł., co daje różnicę miedzy wartościami w kwocie [...] zł. Wskazał ponadto, powołując się na uchwałę pięciu sędziów NSA z 22.11.1999 r. ( OPK 21/19 ), że wartość nieruchomości po podziale została ustalona z pominięciem działek gruntu wydzielonych pod drogi, które z mocy prawa przeszły na własność Gminy [...]. W uzasadnieniu decyzji zawarto również matematyczne wyliczenie opłaty adiacenckiej według przyjętego do obliczeń wzoru.
Od decyzji tej odwołanie wniosła M. S. w imieniu własnym i jako pełnomocnik pozostałych współwłaścicieli podzielonej nieruchomości. W odwołaniu podniesiono, że decyzja jest krzywdząca, ponieważ Gmina nie zapłaciła odszkodowania za otrzymane grunty na własność, poza tym na wydzielonych działkach gmina " nic nie zrobiła," a zatem bezpodstawnie żąda się od współwłaścicieli opłaty adiacenckiej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] r. Nr [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa w związku z art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ), po rozpatrzeniu odwołania - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Kolegium wyjaśniło w uzasadnieniu decyzji, że przepis art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wzrośnie jej wartość, zarząd gminy może ustalić w drodze decyzji opłatę adiacencką z tego tytułu. Stawkę procentową opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały w wysokości nie większej niż 50 % różnicy wartości nieruchomości i dalej stanowi, że przepisy art. 145, art. 146 ust. 2 i ust. 3, art. 147 oraz art. 148 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.
Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że w przypadku wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału nieruchomości, zarząd gminy może ustalić w drodze decyzji opłatę adiacencką. Decyzja w takim przypadku ma charakter uznaniowy i jej wydanie zależy wyłącznie od woli organu gminy uprawnionego do jej wydania.