Z uwagi na powyższe, nie było zasadne przyjęcie przez organy celne, wartości celnej towaru od pełnej wartości CUP, nawet w sytuacji, gdy uznały, że Spółka niedostatecznie udowodniła koszty transportu na odcinku krajowym.
Rozpatrując odwołanie, Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzja z dnia 28 maja 1998 r. (...), na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa zaskarżona decyzję utrzymał w mocy.
W uzasadnieniu decyzji wskazał, że nie są kwestionowane ustalenia co do podwójnego fakturowania importu alkoholu przez Spółkę i że ujawniona w siedzibie Spółki faktura stanowiła podstawę rozliczenia płatności na rzecz eksportera. Zgodnie z powszechna praktyka handlowa, dana transakcja sprzedaży może być dokumentowana tylko jedna faktura dokumentująca wartość towaru. W przedmiotowej sprawie, Spółka została obciążona kwotą 16.640 DM na podstawie faktury prawidłowej i ostatecznej, albowiem Spółka była obowiązana ponieść koszty transportu na odcinku krajowym. Zgodnie z kontraktem, faktura handlowa dołączona do każdej dostawy winna była zawierać cenę towaru na podstawie DAF K. W tym samym kontrakcie ustalono, że Spółka A. będzie otrzymywała /również/ faktury z cena za towar na podstawie DDU O./C. Ponieważ dostawca nie precyzyjnie wyjaśnił kalkulację kosztów transportu towaru na odcinku krajowym w Polsce, żądano w postępowaniu dokumentów potwierdzające zasadność kalkulacji.
Podzielił organ odwoławczy ocenę organu I instancji, że w tej sytuacji, cena towaru wykazana na ujawnionej fakturze, jest cena, która importer zapłacił za towar i koszty transportu i ubezpieczenia do granicy Polski.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Spółka zarzuciła decyzji Prezesa GUC naruszenie art. 25 ust. 1 Prawa celnego i przepisów postępowania administracyjnego, które miało wpływ na wynik sprawy - art. 7 i art. 80 Kpa i wniosła o uchylenie decyzji organu odwoławczego i poprzedzającej decyzji Dyrektora UC w S. W uzasadnieniu odwołania Spółka wskazała, że organ I instancji bezzasadnie ustalił cło, mimo wykazania przez skarżącego kosztów transportu towaru i ubezpieczenia na odcinku krajowym, a których to kosztów organ celny nie próbował nawet zweryfikować. Również ustalenia organu odwoławczego, że żadna z faktur nie mogła uwzględniać kosztów transportu na terenie Polski jest błędne, ponieważ klauzula DAF zawsze oznacza dostawę do granicy a DDU C. w tym wypadku oznacza dostawę towaru miejsca przeznaczenia. Biorąc pod uwagę definicję DDU według "Incoterms 90" oraz fakt, że na fakturze (...) z 10 lutego 1996 r. określono miejsce dostawy "C. A. C. H." SA, Ch.-O., to bezspornym jest, że ww. faktura zawiera w sobie pełne koszty transportu na terenie Polski. Jest to zgodne z zapisem kontraktu, że sprzedający ponosi koszty transportu i ubezpieczenia z zagranicy do O. w 100 procent.
Nadto, Spółka zarzuciła organowi odwoławczemu naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów.