Naczelny Sąd Administracyjny nie może przywrócić stronie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu I instancji, albowiem kompetencja taka przysługuje organowi odwoławczemu /art. 59 par. 2 Kpa/, którego ewentualne postanowienie o odmowie przywrócenia terminu podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
oddala skargę w przedmiocie niedopuszczalności odwołania oddala.
Elżbieta M. zamieszkała w Sz. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienie Izby Skarbowej w Sz. z dnia 29 maja 1997 r. (...) stwierdzające niedopuszczalność odwołania - z powodu uchybienia terminu - od decyzji Urzędu Skarbowego w Sz. z dnia 28 lutego 1997 r.:
1/ nr (...) określającej za luty 1994 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie 11.195.000 st. zł, tj. 1.119,50 zł,
2/ nr (...) określającej za kwiecień 1994 r. zobowiązanie podatkowe w kwocie 4.520.000 st. zł, tj. 452 zł,
3/ nr (...) określającej za wrzesień 1995 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w kwocie 1.593 zł,
4/ nr (...) określającej za październik 1995 r. zobowiązanie podatkowe w kwocie 404 zł,
5/ nr (...) określającej za grudzień 1995 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w kwocie 5.926 zł.
Wszystkie te decyzje doręczono Elżbiecie M. za pośrednictwem poczty w dniu 5 marca 1997 r., natomiast odwołanie od rozstrzygnięć organu I instancji zostało złożone przez podatniczkę bezpośrednio w Urzędzie Skarbowym w Sz. w dniu 24 marca 1997 r., a więc z uchybieniem 14-dniowego terminu z art. 129 par. 2 Kpa Odwołanie nie zawierało wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
W tej sytuacji Izba Skarbowa w Sz. wymienionym na wstępie postanowieniem wydanym na podstawie art. 134 Kpa stwierdziła niedopuszczalność odwołania.
W skardze Elżbieta M. kwestionując merytoryczność trafności decyzji organu I instancji podała, że wniesienie odwołania po terminie spowodowane zostało opóźnionym powrotem z delegacji służbowej, gdzie zachorowała.
Organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotem skargi, a tym samym również kontroli sądowej, jest postanowienie stwierdzające niedopuszczalność odwołania z powodu uchybienia terminu do jego wniesienia.
W związku z tym Sąd ogranicza się w tym postępowaniu jedynie do zbadania prawnych przesłanek wydania tego postanowienia, nie jest natomiast uprawniony do oceny legalności decyzji wydanych wcześniej w postępowaniu administracyjnym przez organ I instancji.
Nie może również przywrócić stronie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu I instancji, albowiem kompetencja taka przysługuje organowi odwoławczemu /art. 59 par. 2 Kpa/, którego ewentualne postanowienie o odmowie przywrócenia terminu podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Pozostaje zatem do rozważenia kwestia zgodności z prawem postanowienia Izby Skarbowej w Sz. o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania.
W tej materii skarga nie zawiera żadnych zarzutów. Nie byłyby one zresztą uzasadnione, albowiem jak wynika z akt sprawy, decyzje Urzędu Skarbowego w Sz. z dnia 28 lutego 1997 r. zawierające pouczenie o prawie wniesienia odwołania w terminie 14 dni od daty doręczenia, zostały doręczone skarżącej w dniu 5 marca 1997 r. /dowody potwierdzenia odbioru/.
Koniec terminu określonego w art. 129 par. 2 Kpa przypadał zatem w dniu 19 marca 1997 r. Skoro więc skarżąca odwołanie złożyła dopiero w dniu 24 marca 1997 r. to uchybiła terminowi. Nie złożyła równocześnie wniosku o przywrócenie tego terminu.
Dlatego wydane na podstawie art. 134 Kpa postanowienie organu odwoławczego stwierdzające niedopuszczalność odwołania z powodu uchybienia terminu do jego wniesienia, nie może być traktowane jako naruszające prawo i skarga podlega oddaleniu jako nieuzasadniona na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.