Ruchomy kiosk przesuwany i przemieszczamy na kołach z miejsca na miejsce, może być uznany za obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Przepis art. 3 pkt 5 tej ustawy wymieniając kioski uliczne, czy pawilony sprzedaży ulicznej nie połączone trwale z gruntem wśród obiektów budowlanych nie połączonych trwale z gruntem zalicza je do tymczasowych obiektów budowlanych, przesądzając ty samym, iż są to obiekty budowlane objęte normami ww. ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Emiliana K. na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rz. z dnia 28 kwietnia 2000 r., (...) w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego skargę oddala.
Decyzją z dnia 28 kwietnia 2000 r., (...) P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Rz. działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, po rozpatrzeniu odwołania Emiliana K. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w D. z dnia 10 stycznia 2000 r., (...) nakazującej mu dokonać rozbiórki /usunięcia/ kiosku handlowego branży ogólno-spożywczej jako obiektu tymczasowego, zlokalizowanego na działce o nr ew. 742/10 w D. przy ul. G. /przed dworcem PKP w D./, a wybudowanego bez zgłoszenia:
- utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu decyzji podano, że decyzją z dnia 10 stycznia 2000 r., (...) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w D. nakazał Emilianowi K. dokonać rozbiórki - usunięcia kiosku handlowego branży ogólno-spożywczej jako obiektu tymczasowego zlokalizowanego na działce nr ewid. 742/10 w D. przy ul. G. - przed dworcem PKP, z powodu ustawienia go, bez wymaganego przepisami prawa zgłoszenia.
Od przedmiotowej decyzji wniósł odwołanie Emilian K., stwierdzając, że kiosk jest ustawiony na działce nr 742/10 przy dworcu PKP w D. od 1993 r., został on wyposażony w 1999 r. w podwozie jezdne i jako kiosko-wóz, który został przesunięty na tej działce o kilka metrów. Stwierdził również, że nie wykonywał żadnych robót budowlanych, jak też nie przystąpił do budowy obiektu.
Organ II instancji uznał, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie z przyczyn wskazanych niżej.
Analiza akt sprawy wskazuje, że na działce nr 742/10 położonej w D. przy ul. G. obok dworca PKP Emilian K. ustawił kiosk z gotowych elementów o wym. 4 x 2 m. Kiosk ten nie posiada fundamentów, a ustawiony został na kostce brukowej na istniejącym chodniku. Do kiosku zamontowano podwozie z ramy stalowej wyposażone w kółka, które umożliwiają jego przesuwanie.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w D. ustalił, że Emilian K. nie dopełnił formalności związanych ze zgłoszeniem właściwemu organowi przeniesienia w inne miejsce kiosku handlowego, fakt przeniesienia o kilka metrów przedmiotowego kiosku potwierdza w swoim odwołaniu.
Zgodnie z art. 30 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ zgłoszenia właściwemu organowi wymaga budowa, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5a, 9 i 10. W myśl art. 29 ust. 1 pkt 5a pozwolenia na budowę nie wymaga budowa tymczasowych obiektów budowlanych, nie połączonych trwale z gruntem, i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o których mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż w okresie 120 dni od dnia od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu. W rozumieniu art. 3 pkt 5 ilekroć w ustawie jest mowa o: tymczasowych obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany nie połączony trwale z gruntem, jak strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe.