Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA (del.) Stanisław Śliwa ( spr.) Sędzia WSA Zbigniew Czarnik Asesor WSA Magdalena Józefczyk Protokolant ref.-staż. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] kwietnia 2001 r., Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej choroby zawodowej uszkodzenia słuch wywołanego działaniem hałasu, II. w pozostałym zakresie skargę oddala.
do punktu I-go wyroku z dnia 21 stycznia 2004 r.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2001 r. Nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny na podstawie § 10 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 65, poz. 294 z późn. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 Kpa po rozpatrzeniu odwołania B. M. od decyzji Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] października 2000 r., Nr [...]) stwierdzającej brak podstaw do stwierdzenia u niego chorób zawodowych uszkodzenia słuchu zgodnie z 15 pozycją wykazu chorób zawodowych i przewlekłego zapalenia oskrzeli pozycja 4 ww. wykazu utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu aktu podano, że przedmiotową decyzją organ I instancji orzekł o braku podstaw do stwierdzenia chorób zawodowych u B. M. Orzeczenia lekarskie w sprawie chorób zawodowych wydał Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w R. i Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S.
W toku dochodzenia epidemiologicznego ustalono, że B. M. w okresie od 2 listopada 1960 r. do 2 listopada 1992 r. zatrudniony był w A. w M. i z uwagi na wykonywaną pracę był w różnych przedziałach czasowych narażony na hałas, pyły i dymy spawalnicze o działaniu drażniącym przez 7,5 godz. na zmianę roboczą. Od 2 listopada 1992 r. B. M. przebywa na rencie inwalidzkiej z ogólnego stanu zdrowia.
B. M. w latach osiemdziesiątych przez 7,5 godz./zm. wykonywał cięcie plazmą płyt duralowych, podczas którego występowało bardzo duże sproszkowanie ciętego aluminium, co powodowało zapylenie na stanowiskach pracy. W miarę potrzeb zakładu ekspozycja na ww. pyły wynosiła 12 godz. na zmianę roboczą. Pomiary środowiska pracy wykonane przez Laboratorium Badań Warunków Pracy przy A. w M. wykazały przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu, stężenia ozonu, tlenku węgla, pyłów o zawartości krzemionki, manganów i tlenku żelaza.
Środkiem zabezpieczającym przed szkodliwym działaniem pyłów i dymów spawalniczych były wentylatory wyciągowe nad stanowiskiem spawalniczym. W okresie pracy zainteresowanego spawacze nie byli zaopatrzeni w ochronniki słuchu. Na wydziale [...] (lata narażenia od 1973 r. do 1992 r.) na hali było 5 stanowisk spawalniczych, duże elementy spawano na hali poza kabinami spawalniczymi - hala posiadała tylko wentylację grawitacyjną.
Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w R. w orzeczeniach z dnia 12 stycznia 2000 r., nr [...] i [...] nie znalazł podstaw do rozpoznania choroby zawodowej - uszkodzenia słuchu, gdyż wielkość ubytku słuchu nie spełniała kryteriów orzeczniczych choroby zawodowej, jak również choroby zawodowej przewlekłego nieżytu oskrzeli z niewydolnością oddechową, gdyż stopień niewydolności oddechowej nie odpowiadał kryteriom orzeczniczym, ponadto wpływ na dynamikę procesu chorobowego miały czynniki pozazawodowe - zwłaszcza, że brak było związku czasowego pogorszenia stanu zdrowia z narażeniem zawodowym.