Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Błędne ustalenie zasady potrącalności /art. 19 ust. 1 i 2/ bądź terminu do odliczenia podatku nie oznacza naruszenia przez podatnika obowiązków określonych w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Podobnie rzecz ma się w zakresie sankcji w przypadku określonym przepisem art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy, w którym to przypadku z uwagi na niewątpliwą jasność przepisu podatnik nie ma prawa do obniżenia podatku należnego. Wielkość tak niezasadnie wykazanego podatku jest oczywista z uwagi na zaewidencjonowanie formalne i merytoryczne tego obrotu. Okoliczność ta także nie wchodzi w zakres naruszenia obowiązków o jakich mowa w art. 27 ust. 4 ustawy.

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia 22 kwietnia 1997 r. - Izba Skarbowa w P. uchyliła decyzję Urzędu Skarbowego w P. z 21.10.1996 r. w części ustalającej zobowiązanie w podatku VAT za 1994 r. w wysokości 880.140.000 st.zł /tj. 88.014,00 zł/ i ustaliła dodatkowe zobowiązanie w tym podatku za 1994 r. w niższej wysokości w łącznej kwocie 8.850,00 nowych zł, a w pozostałej części zaskarżoną decyzję utrzymała w mocy. W rezultacie zobowiązanie podatkowe w podatku VAT - Spółki z o.o. "P." w K. za poszczególne miesiące 1994 r. wyniosło:

- za marzec 1994 r. - nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia - 23.672.00 st.zł zawyżenie kwoty do przeniesienia 1.504.000 st.zł i dodatkowe zobowiązanie - 451.200 st. zł i 45,00 zł nowych,

- za kwiecień 1994 r. zobowiązanie w kwocie 19.527.000 st. zł - kwota zaniżonego zobowiązania łącznie z zawyżonym zwrotem - 212.579.000 st. zł i dodatkowe zobowiązanie - 63.773.700 st. zł tj. 6.377,00 zł nowych,

- za maj 1994 r. zobowiązanie w kwocie 60.041.000 st. zł; kwota zaniżonego zobowiązania 302.000 st. zł i ustalenie dodatkowego zobowiązania - 90.600 st. zł tj. 9,00 zł nowych,

- za lipiec 1994 r. nadwyżka podatku naliczonego nad należnym - 174.742.000 st. zł; zawyżenie kwoty do przeniesienia 4.426.000 st. zł i ustalenie dodatkowego zobowiązania - 1.327.800 st. zł tj. 132,00 zł nowych,

- za październik 1994 r. - nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia - 262.878.000 st. zł; zawyżenie kwoty do przeniesienia 173.000 st. zł i ustalenie dodatkowego zobowiązania 51.900 st. zł tj. - 5,00 zł nowych,

- za grudzień 1994 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia - 3.126.000 st. zł - zawyżenie kwoty do przeniesienia - 76.073.000 st. zł i ustalenie dodatkowego zobowiązania - 22.821.900 st. zł tj. 2.282,00 zł nowych.

Podstawę prawną decyzji stanowiły przepisy art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, art. 10 ust. 2 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. /ustawa o VAT/; art. 5 ust. 1 ustawy z 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm. oraz art. 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i zmianie ustawy karnej skarbowej - Dz.U. nr 137 poz. 640.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że przyczyną wydania najpierw wyniku kontroli, a następnie decyzji przez Urząd Skarbowy w P. stało się zawyżenie przez podatnika podatku naliczonego w kwocie 293.380.000 st. zł z następujących tytułów w miesiącach:

1/ w kwietniu 1994 r. na kwotę 211.075.000 st.zł przez odliczenie tej kwoty podatku naliczonego zawartego w dokumencie odprawy celnej SAD Nr 100400/00047777 otrzymanej przez podatnika 8 lutego 1994 r., wbrew art. 19 ust. 3 ustawy o VAT,

Strona 1/7