Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w szczególności art. 27 ust. 5 pkt 1, nie wskazuje warunków ani trybu oszacowania wartości sprzedaży nie zaewidencjonowanej. Należy zatem sięgnąć do zasady zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zgodnie z którym podstawa obliczenia podatku w drodze szacunkowej występuje, "jeśli brak jest danych niezbędnych do ustalenia tej podstawy".
Skoro organy podatkowe, ustalając zobowiązanie w podatku od towarów i usług, nie stosowały szacunku, lecz oparły się na dokumentach podatnika, to w tej sytuacji nie zostały wyczerpane znamiona art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co uniemożliwia jego zastosowanie.
uchyla zaskarżoną decyzję.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 16, art. 21 i art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ sąd administracyjny kontroluje zaskarżone decyzje administracyjne w zakresie ich legalności, rozumianej jako zgodność tych aktów z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa i do tych jedynie kwestii ograniczają się rozważania sądu w sprawie objętej skargą, a także nie jest związany rodzajem i zakresem zarzutów podniesionych w skardze.
W obecnym stanie sprawy kontrola Sądu nie obejmuje sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług odnośnie refundacji otrzymywanej przez skarżących od Wojewody P. a także kwestii braku podstaw do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem części samochodowych, piecyka gazowego, maty grzewczej i rozmów telefonicznych prowadzonych z numeru innego abonenta albowiem te kwestie zostały przesądzone wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 października 1996 r. SA/Rz 75/96.
W okolicznościach niniejszej sprawy kontrola ta sprowadza się do kwestii, czy rzeczywiście istniały podstawy do zwiększenia należnego podatku od towarów i usług - w stosunku do wielkości tegoż podatku wykazanych w deklaracjach składanych przez spółkę - za poszczególne miesiące od lipca do grudnia 1994 r. oraz, czy zachodziły przesłanki do sankcyjnego obliczenia tegoż podatku w oparciu o art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Przede wszystkim stwierdzić należy, że jednym z podstawowych obowiązków nałożonych na podatników podatku od towarów i usług, jest obowiązek prowadzenia ewidencji zakupów i ewidencji sprzedaży nałożony w art. 27 ust. 4 cyt. wyżej ustawy, gdyż zawarte w tejże ewidencji są podstawą do sporządzenia deklaracji podatkowych określonych w art. 10 ust. 1 i 2 cyt. ustawy.
Zgodnie z cyt. przepisem art. 27 ust. 4, ewidencja powinna zawierać: kwoty podatku naliczonego określone w art. 20 cyt. ustawy tj. związane ze sprzedażą opodatkowaną i nieopodatkowaną, wszelkie dane potrzebne do określenia przedmiotu opodatkowania i podstawy opodatkowania tj. rodzaj wykonywanych czynności i wielkość obrotu, wskazanie wysokości podatku należnego, wskazanie kwot podatku naliczonego obniżającego podatek należny, wskazanie kwot podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, wszelkie inne dane służące do prawidłowego sporządzenia wskazanej wyżej deklaracji podatkowej.