Sprawa ze skargi na decyzję SKO (...) z 6 marca 1998 r. (...) w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu
Tezy

Zarządca drogi nie jest organem opiniującym decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, ze względu na regulację zawartą w art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./. Uprawnienie opiniodawcze zarządcy drogi w takim przypadku nie wynika również z art. 29 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (...) z 6 marca 1998 r. (...) w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z 6 marca 1998 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze (...), po rozpoznaniu odwołania Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w R. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy w K. z 15 grudnia 1997 r. w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu na zamierzenie inwestycyjne polegające na budowie zjazdu z drogi krajowej nr 9 relacji R.-R.-B. na działkę budowlaną pod budynek mieszkalny jednorodzinny o szer. 4 m i dł. 5 m, przewidzianej do realizacji na działkach (...) w K., działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa w związku z art. 39 i art. 40 ust. 1, art. 42 ust. 1 i 2 oraz art. 43 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu stwierdzono, że organ pierwszej instancji ustalił warunki zabudowy szczegółowo wyżej wykazane. W odwołaniu natomiast sformułowany został zarzut, iż organ pierwszej instancji nie uzyskał wymaganego przepisem art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych uzgodnienia zjazdu z drogi publicznej do zabudowań inwestora. Podniesiono również, że strona nie została poinformowana decyzją o konieczności uzyskania zgody zarządu drogi na urządzenie zjazdu.

Rozpatrując odwołanie, Kolegium nie znalazło podstaw do jego uwzględnienia. Na wstępie zauważyło, że stroną postępowania w niniejszej sprawie może być właściciel lub użytkownik wieczysty działki sąsiadującej z działką objętą zamierzeniem inwestycyjnym. W konkretnym przypadku - jeśli chodzi o działkę nr 1233/3, stanowiącą drogę krajową - w imieniu Skarbu Państwa za stronę postępowania należy uznać DODP w R.

Stosownie do art. 43 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, organ nie może odmówić ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli zamierzenie nie jest sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Decyzję taką wydaje właściwy organ, po uzyskaniu uzgodnień lub decyzji wymaganych ustawą i przepisami szczególnymi. Z art. 40 ust. 4 wynika, w jakich sprawach organ powinien dokonać uzgodnień. Wśród tych jednostek nie ma zarządów dróg, a zatem na etapie ustalania warunków zabudowy nie istniała potrzeba dokonywania uzgodnień. Natomiast kwestia wykonania zjazdu z drogi publicznej i zgody zarządcy drogi uregulowana jest w art. 29 i art. 30 ustawy o drogach publicznych. Zgodę taką inwestor powinien uzyskać na etapie pozwolenia na budowę, co wynika wprost z przepisów ustawy i wobec tego nie ma potrzeby potwierdzania tego obowiązku w decyzji. Jeśli chodzi zaś o przepis art. 35 ust. 4 ustawy o drogach publicznych, to dotyczy on wyrażenia zgody na lokalizację inwestycji wzdłuż pasów drogowych, a nie wykonywania zjazdów z dróg, do których mają zastosowanie art. 29 i art. 30 ustawy. Skoro więc inwestycja nie jest sprzeczna z planem, organ nie mógł odmówić ustalenia wnioskowanych warunków.

Na decyzję tę skargę wniósł Skarb Państwa, reprezentowany przez Dyrektora Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w R., domagając się jej uchylenia w całości, a także stwierdzenia nieważności decyzji organu pierwszej instancji z powodu wydania jej z rażącym naruszeniem prawa. Tak sformułowane wnioski skarżący uzasadnił brakiem opinii zarządu drogi, wydanej w trybie art. 106 Kpa, który to obowiązek ciąży na organie z mocy art. 40 ust. 3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. Materialnoprawną podstawę opinii stanowi natomiast art. 35 ust. 4 ustawy o drogach publicznych. Ponadto, organ zarzucił brak informacji dla strony o tym, że na etapie pozwolenia na budowę musi uzyskać od zarządu drogi decyzję na urządzenie zjazdu, zgodnie z art. 29 pkt 2 ustawy o drogach publicznych.

Strona 1/2