W świetle art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ status strony w postępowaniu administracyjnym o zwrot nieruchomości mają były właściciel nieruchomości lub jego następcy prawni. Natomiast żaden przepis wskazanej ustawy nie daje przymiotu strony podmiotowi mającemu prawo obligacyjne do nieruchomości stanowiącej przedmiot postępowania o zwrot.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z wniosku Związku Harcerstwa Polskiego o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie SA/Rz 560/94 z dnia 13 czerwca 1995 r. - oddala wniosek o wznowienie postępowania sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 13 czerwca 1995 r. SA/Rz 560/94 uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody K. z dnia 4 lutego 1994 r. (...) i utrzymaną nią w mocy decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w S. z dnia 8 października 1993 r. (...) w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
W uzasadnieniu wyroku zostało wyjaśnione, że nieruchomość będąca przedmiotem zwrotu została zbyta przez Marię P. w trybie art. 6 ustawy z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./. Obecnie nieruchomość ta stanowi mienie Komunalne Gminy Miasta S. i znajduje się w jej władaniu, natomiast Komenda Hufca ZHP w S. jest jedynie najemcą budynku położonego na tej nieruchomości, która nie została wykorzystana na cel określony w umowie kupna sprzedaży z dnia 27 września 1976 r.
Sąd wyraził stanowisko co do zbędności nieruchomości na cel określony w umowie sprzedaży z 1976 r. i wyjaśnił, iż kwestionowane rozliczenia finansowe związane ze zwrotem tej działki nie mogą stanowić podstawy do odmowy zwrotu nieruchomości i brak ustaleń w tym zakresie stanowił podstawę do uchylenia decyzji obu instancji.
Wnioskiem z dnia 31 sierpnia 2001 r. Związek Harcerstwa Polskiego reprezentowany przez Naczelnika Głównej Kwatery ZHP domagał się wznowienia postępowania zakończonego wyżej opisanym wyrokiem i jako podstawę prawną żądania wskazał art. 401 pkt 2 Kpc tj. brak należytej reprezentacji Związku Harcerstwa Polskiego w tej sprawie i wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi Marii P. na decyzję Wojewody K. z dnia 4 lutego 1994 r. (...) dotyczącą odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
W uzasadnieniu swojego wniosku zostało wyjaśnione, iż występująca w sprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym zakończonej wymienionym wyrokiem radca prawny mgr Halina Sz. przedkładając pełnomocnictwo zwane upoważnieniem nie mogła skutecznie reprezentować Związku Harcerstwa Polskiego gdyż zostało ono podpisane przez osobę nie mającą umocowania do tego rodzaju czynności.
Zdaniem wnioskodawcy Naczelnik Harcerstwa Polskiego jako jeden z członków Głównej Kwatery ZHP zgodnie ze statutem obowiązującym od 1990 r. jest upoważniony na zasadzie wyłączności do reprezentowania tego stowarzyszenia w sprawach dotyczących majątku tej organizacji i jako dowód przedłożono statut tej organizacji i wypis z rejestru stowarzyszeń aktualny na dzień złożenia skargi tj. 8 kwietnia 1994 r. Zakwestionowane zostało również stanowisko Sądu wyrażone w uzasadnieniu wymienionego wyroku w kwestii przesądzenia zbędności nieruchomości na cel określony w umowie sprzedaży z 1976 r.
Wnioskodawca wykazał, iż o istnieniu przedmiotowego wyroku powziął wiadomość w dniu 1 czerwca 2001 r., a jako dowód doręczono do wniosku o wznowienie postępowania sądowego kserokopię karty z dziennika podawczego Głównej Kwatery ZHP o nadesłaniu tegoż wyroku przez Komendę Hufca w S. a tym samym, iż zachował termin ustawowy do wniesienia wniosku o wznowienie postępowania.