Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy przywrócenia uprawnień kombatanckich
Tezy

Organ zarówno I jak i II instancji w pierwszej kolejności nie wchodząc w merytoryczne rozstrzygnięcie niniejszej sprawy winien rozpatrzyć wniosek od strony proceduralnej tj. czy niniejszy wniosek spełnia wszystkie przesłanki o jakich mowa w art. 145 Kpa i następne i w zależności od ustalonych okoliczności wydać postanowienie jeżeli zajdą okoliczności do wznowienia postępowania lub decyzję -jeżeli zajdą okoliczności przemawiające za odmową wznowienia postępowania.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Władysława Ż. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 1 grudnia 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia uprawnień kombatanckich - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 16 października 1998 r. (...); (...).

Uzasadnienie strona 1/2

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 15 października 1998 r. (...) wydaną na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 68 poz. 435/ w związku z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit "a" i art. 21 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy a dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 142 poz. 950 ze zm./ odmówił przywrócenia Władysławowi Ż. synowi Wincentego uprawnień kombatanckich, których został pozbawiony decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 6 września 1995 r. (...). W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia wskazał, że do Urzędu wpłynął wniosek Władysława Ż. o przywrócenie uprawnień kombatanckich, w którym wskazano że uprawnienia kombatanckie ww. nabył z tytułu udziału w walkach na froncie w czasie II wojny światowej, a podczas służby w organach bezpieczeństwa publicznego nie brał udziału w walkach cyt. "z bandami reakcyjnego podziemia". Postępowanie weryfikacyjne wykazało, że wyżej wymieniony był zatrudniony w organach Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego czego nie kwestionuje, a zatem zgodnie z treścią art. 21 ust. 2 pkt 1 lit. "a" powołanej ustawy uprawnienia kombatanckie nie przysługują, a wobec nie przedłożenia dowodów o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 1 i 2 cyt. ustawy a to: że do służby w organach UB został skierowany przez organizacje niepodległościowe, lub przez te organizacje został zwerbowany w celu udzielenia im pomocy odmowa przywrócenia uprawnień jest w pełni uzasadniona.

Decyzją z dnia 1 grudnia 1998 r. (...) Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w związku z art. 127 par. 3 Kpa oraz art. 21 ust. 2 pkt 4 lit "a" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ po ponownym rozpatrzeniu sprawy utrzymał w mocy decyzję własną z dnia 15 października 1998 r. (...) o odmowie przywrócenia uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu wskazał, że w obecnym stanie prawnym zgodnie z treścią art. 21 ust. 2 lit. "a" powołanej ustawy uprawnienia kombatanckie nie przysługują w ogóle z żadnych tytułów osobom, które pełniły służbę w strukturach Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego oraz Informacji Wojskowej, chyba że osoby te przedstawią dowody o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 1 i 2 cyt. ustawy. W aktach sprawy brak Jest dowodów stwierdzających, że ww. do służby w organach UB został skierowany przez organizacje niepodległościowe lub podczas tej służby wykonywał zadania wyłącznie nie związane ze zwalczaniem organizacji i ich osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.

Wobec braku spełnienia wyżej wymienionych przesłanek organ stwierdził, iż decyzja jest prawidłowa.

Strona 1/2