Elementem koniecznym uchwały rady gminy w sprawie zbycia nieruchomości bez przetargu jest określenie celu, na jaki nabywana była nieruchomość w tym trybie. Jeżeli cel ten pozostaje w sprzeczności z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stanowiącego prawo gminne, uchwała taka jest dotknięta istotnym naruszeniem prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Rady Gminy J. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody T. z dnia 4 sierpnia 1998 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy J. z dnia 19 czerwca 1998 r. Nr XXXIll73 /98 w sprawie zbycia nieruchomości bez przetargu - skargę oddala.
Uchwałą z dnia 19 czerwca 1998 r. Nr XXXl/172/98 Rada Gminy J. postanowiła sprzedać bez przetargu na rzecz parafii Rzymsko-Katolickiej w J. działkę nr 167/1 o powierzchni 0,19 ha położoną we wsi J., stanowiące własność Gminy J. na podstawie Kw. Nr 56552 z bonifikatą 99 procent w stosunku do ceny ustalonej przez biegłego, z przeznaczeniem na parking pojazdów mechanicznych /par. 11 pkt 1/.
Położenie nieruchomości wymienionej w pkt 1 określa fragment Ogólnego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy J. stanowiący załącznik nr 1 do uchwały oraz wyrys z mapy ewidencyjnej załącznik nr 2 do uchwały /par. 1 pkt 2/. W par. 2 uchwały postanowiono, by środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działki wymienionej w par. I przeznaczyć na rzecz Rady Sołeckiej w J. Wykonanie uchwały powierzono Zarządowi Gminy w J. /par. 3/.
Zgodnie z par. 4 uchwała weszła w życie z dniem jej ogłoszenia na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy J., tj. z dniem 24 czerwca 1998 r. W podstawie prawnej uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ oraz art. 68 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 4 sierpnia 1998 r. (...) Wojewoda T. stwierdził nieważność tej uchwały. W jego podstawie prawnej powołał art. 91 ust. 1 cytowanej ustawy o samorządzie terytorialnym.
Zarzucił jej sprzeczność z ustaleniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy J.
Zgodnie z tym planem działka znajduje się w terenie oznaczonym symbolem D18 Ps o ustaleniach "adaptacja terenu i urządzeń byłego SKR na cele magazynowo - składowe dla wsi J. /Z./ np. magazyn nawozów mineralnych".
Par. 1 uchwały narusza zatem przepis art. 2 ust. 1 w zw. z art. 33 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym cytowanej wcześniej. Art. 2 tej ustawy stanowi bowiem w ust. 1, iż ustalenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu dokonywane jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego z zachowaniem warunków określonych w ustawach. Z kolei art. 33 tej ustawy mówi, że ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują wraz z innymi przepisami prawa, sposób wykonania prawa własności.
Skargę na to rozstrzygnięcie do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyła Rada Gminy J. domagając się jego uchylenia i zasądzenia kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa adwokackiego.
W jej motywach podniesiono, że zgodnie z art. 45 ust. 1 cytowanej ustawy o samorządzie terytorialnym podmioty mienia komunalnego samodzielnie decydują o przeznaczeniu składników majątkowych przy zachowaniu wymogów zawartych w odrębnych przepisach prawa. Zdaniem strony skarżącej rozstrzygnięcie nadzorcze rażąco narusza ten przepis, bowiem ogranicza samodzielność gminy.
Dodatkowo Rada podniosła zarzut, że sprzedaż działki nie jest równoznaczna ze zmianą jej przeznaczenia określoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Nabywca działki musi uzyskać ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.