Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody K. w przedmiocie odmowy wydania odpisu decyzji
Tezy

Właściciel sąsiedniej nieruchomości może wykazywać w sprawie o udzielenie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, iż załatwienie sprawy dotyczy bezpośrednio jego sfery prawnej, z wszystkimi tego konsekwencjami, w tym zwłaszcza, że jest stroną postępowania.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Ewy R. na decyzję Wojewody K. z dnia 23 grudnia 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy wydania odpisu decyzji - stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia i utrzymanego nim w mocy postanowienia Kierownika Urzędu Rejonowego w J. z dnia 3 listopada 1998 r. (...); (...).

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 23 grudnia 1998 r. (...), wydanym z upoważnienia Wojewody K. przez Dyrektora Wydziału Architektury i Nadzoru Budowlanego - po rozpatrzeniu zażalenia Ewy R. na postanowienie Kierownika Urzędu Rejonowego w J. z dnia 3 listopada 1998 r. o odmowie wydania odpisu decyzji z dnia 24 września 1998 r. udzielającej Wacławowi i Robertowi N. pozwolenia na użytkowanie kawiarni z kręgielnią - orzeczono o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia. Rozstrzygnięcie uzasadniono następująco: postanowienie z dnia 3 listopada 1998 r. wydane zostało zgodnie z przepisami postępowania administracyjnego i dlatego nie może być uchylone, względnie zmienione. Organ I instancji trafnie ocenił, że decyzja o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego, która wynika z obowiązków nałożonych na inwestorów decyzją o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych, co wynika z kolei ze zgromadzonego materiału dowodowego i w którym to postępowaniu Ewa R. brała czynny udział, jest stosownie do treści art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wymogiem formalnym. W tej sytuacji brak jest podstaw prawnych do uznania za stronę Ewę R. w postępowaniu o wydanie decyzji na użytkowanie pomieszczeń kawiarni z kręgielnią dla Wacława i Roberta N. w świetle art. 28 Kpa, a tym samym do wydania jej odpisu tej decyzji. Zawarte w zażaleniu argumenty dotyczące zakłócenia spokoju po godz. 22.00 w związku z użytkowaniem kawiarni i kręgielni oraz naruszenia art. 144 Kc przez Wacława i Roberta N. nie mogą być rozpatrywane przez organy nadzoru budowlanego, które w tych kwestiach nie posiadają kompetencji.

Powyższe postanowienie zostało zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez Ewę R. Skarżąca podała, że do jej budynku mieszkalnego usytuowanego na działce nr 1379, przy ul. B. 5 w J. przylega budynek, w którym znajduje się kawiarnia wraz z kręgielnią. Korzystanie z kręgielni oddziałowuje bezpośrednio na jej budynek - przemieszcza się hałas, co nie jest obojętne po godz. 22. Pismem z dnia 3 lipca 1995 r. (...) została poinformowana, iż zostanie jej zapewniony udział na każdym etapie postępowania i przysługiwać będzie prawo wniesienia odwołania, bądź zażalenia, a zatem obecnie zajęte stanowisko przez organy obu instancji pozostaje w sprzeczności z powyższym zapewnieniem. Skarżąca, powołując się na art. 144 Kc, wskazała, że korzystanie z kręgielni w godzinach ciszy nocnej uniemożliwia jej i rodzinie prawidłowe korzystanie z budynku mieszkalnego ponad przeciętną miarę. W związku z powyższym ma interes prawny w zaznajomieniu się z decyzją określającą zakres korzystania z nieruchomości sąsiedniej, aby mogła bronić swoich praw. Na tej podstawie skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i poprzedzającego go postanowienia organu I instancji.

W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, wyjaśniając, że wszelkie kwestie dotyczące prawnych interesów skarżącej zostały rozstrzygnięte w odrębnym postępowaniu. O prawidłowości wykonanych robót świadczy zgromadzony w tej sprawie materiał dowodowy, zatem na etapie pozwolenia na użytkowanie żądania skarżącej nie znajdują uzasadnienia, w świetle przepisów Kpa i Prawa budowlanego.

Strona 1/3