Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lechowska Sędziowie NSA Marian Ekiert WSA Robert Sawuła /spr./ Protokolant: st.sekr.sąd.B.Krztoń po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. G. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w województwie [...] z dnia [...] listopada 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania skargę oddala
Przedmiotem skargi J. G. jest postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w województwie [...] z dn. [...].11.2003r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. J. G. podaniem, nadanym w dn.20.08.2003r. skierowanym do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności [...] wystąpił o "wnikliwe zbadanie" orzeczenia, jakie odnośnie jego stopnia niepełnosprawności wydał Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności [...] w dn. [...].02.2003r. Nr [...]. Wnoszący kwestionował ustalony stopień niepełnosprawności jako lekki, wywodząc iż odczuwa zaniki pamięci, ma napady padaczkowe i winien ciągle być pod nadzorem osoby trzeciej, a nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji. J. G. wskazywał, że następstwa pourazowe złamania podudzia w 1995r. oraz chorobę wrzodową. W podaniu wskazał także, że od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności miał prawo odwołać się w terminie 14 dni, ale tego nie zrobił w związku z aresztowaniem i załamaniem psychicznym, a także "oskarżeniem przez sąd, za coś, co nie zrobił". Podanie to przekazano wg właściwości, z racji osadzenia J. G. w Zakładzie Karnym w Z. [...], do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w województwie [...]. Organ ten wezwał wnioskodawcę pismem z dn.22.09.2003r. do wskazania konkretnej przyczyny opóźnienia oraz daty ustąpienia tych okoliczności. J. G. w wyznaczonym terminie skierował pismo w którym powtórzył, iż złożenie odwołania w terminie nie było przez niego zawinione, a to z powodu jego aresztowania, w jego przekonaniu niesłusznego aresztowania, a w konsekwencji rozbicia rodziny. J. G. akcentował, iż był często przenoszony między różnymi zakładami karnymi, a to stanowić miało utrudnienie w sporządzeniu i nadaniu w terminie odwołania. Wnoszący podawał, że miał myśli samobójcze, a w efekcie jego stan psychiczny uniemożliwiał mu wniesienie odwołania z zachowaniem terminu odwoławczego. Podtrzymał także swe zarzuty wobec orzeczenia o niepełnosprawności eksponując odczuwane dolegliwości. Element częstych transportów między jednostkami penitencjarnymi jako przyczynę braku dotrzymania terminu do zaskarżenia orzeczenia zespołu powiatowego J. G. ponowił w piśmie z dn.16.10.2003r. Organ ustalił w oparciu o dane administracji penitencjarnej, iż skarżący przebywał w Zakładzie Karnym w W. od 21.02.2002r. do 23.05.2003r. w Zakładzie Karnym w W., od 23.05.2003r. do 25.07.2003r. w Zakładzie Karnym w N. S., zaś od 25.07.2003r. w Zakładzie Karnym w R.
Opisanym na wstępie postanowieniem Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w województwie [...], powołując się na dyspozycję art.6 ust.1 pkt 2 ustawy z dn.27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz.776 ze zm.) oraz art.58 i 59 ustawy z dn.14.06.1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednol. Dz.U. Nr 98 z 2000r., poz.1071 ze zm., zwany dalej k.p.a.) odmówił J. G. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. W uzasadnieniu tego postanowienia wskazano, iż orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności [...] zostało doręczone skarżącemu w dn.19.03.2003r., zaś prośbę o przywrócenie terminu wniesiono w pięć miesięcy później, bo w dn.22.09.2003r. Termin do wniesienia odwołania upływał w dn.2.04.2003r.,w czasie gdy J. G. przebywał w Zakładzie Karnym w W., a zdaniem organu wnoszący podanie o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania nie dołożył należytej staranności w dbaniu o swoje interesy. Motywy opóźnienia w skorzystaniu ze środków zaskarżenia nie zostały uznane za wiarygodne, albowiem pierwszy transport do innej jednostki penitencjarnej miał mieć miejsce po upływie terminu do wniesienia odwołania. Fakt załamania nerwowego i niewinnego w ocenie wnoszącego skazania, nie zostały także uwzględnione jako okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Zdaniem organu J. G. dopuścił się niedbalstwa w uchybieniu terminu, a to po myśli art.58 § 1 k.p.a. uniemożliwia przywrócenie terminu.