1. Cofnięcie zażalenia nie prowadzi automatycznie do umorzenia postępowania zażaleniowego, bowiem na organie odwoławczym spoczywa obowiązek rozważenia czy cofnięcie zażalenia nie prowadzi do utrzymania w mocy aktu administracyjnego naruszającego prawo lub interes społeczny.
2. Zaniechanie przesłania zażalenia do organu odwoławczego, stanowi rażące naruszenie art. 77 ust. 2, art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/ w zw. z art. 7, art. 15, art. 133 i art. 137 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Władysława R. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rz. z dnia 28 września 2000 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S.-W. z dnia 21.07.2000 r., (...), a także decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S.-W. z dnia 16.09.1999 r., (...), (...).
Decyzją z dnia 21.07.2000 r., (...), Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S.-W. udzielił Mirosławowi K. pozwolenia na wznowienie robót budowlanych przy remoncie budynku gospodarczego na działce położonej w S. nr 29.
Powyższą decyzję wydał na podstawie art. 51 ust. 1a, art. 81 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ oraz art. 104 Kpa.
W uzasadnieniu decyzji przytoczył, że w wyniku przeprowadzonych oględzin w dniu 12.08.1999 r. na działce położonej w S. nr 29 ujawniono, iż Mirosław K. przystąpił do wykonywania robót budowlanych polegających na remoncie budynku gospodarczego.
Roboty budowlane rozpoczęto bez wymaganego pozwolenia na budowę, wymaganego przepisem art. 28 w zw. z art. 29 ust. 2 pkt 1 prawa budowlanego z 1994 r.
Zgodnie z powołanymi przepisami, pozwolenia na budowę wymaga wykonanie robót budowlanych w istniejącym obiekcie budowlanym, polegającym m.in. na remoncie istniejących obiektów budowlanych, obejmującym wymianę lub zamianę elementów konstrukcyjnych. Ponadto zgodnie z treścią art. 3 pkt 8 prawa budowlanego, w ramach remontu, mogą być wykonywane roboty budowlane w istniejącym obiekcie budowlanym, polegające na odtworzeniu stanu pierwotnego, z dopuszczeniem stosowania wyrobów budowlanych innych niż użyto poprzednio.
Do wykonania robót budowlanych przystąpiono bez wymaganego pozwolenia na budowę. Obowiązek uzyskania pozwolenia na budowę wynika z art. 28 w zw. z art. 29 ust. 2 pkt 1 prawa budowlanego z 1994 r. Zakres robót budowlanych obejmuje wymianę elementów konstrukcyjnych obiektu.
Roboty budowlane nie zostały zakończone, a ich wykonanie zostało wstrzymane postanowieniem z dnia 25.08.1999 r. (...).
Na powyższe postanowienie złożył zażalenie Władysław R., będący stroną postępowania, które w wyniku podjętych uzgodnień, co do trybu załatwienia sprawy wycofał tego samego dnia oświadczeniem woli, złożonym w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego.
Decyzją z dnia 16.09.1999 r. organ pierwszej instancji określił warunki niezbędne w celu uzyskania pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. Władysław R. w piśmie z dnia 27.09.1999 r. zażądał trwałego zabezpieczenia przed osuwaniem się skarpy, by zapobiec zawaleniu się budynków gospodarczych na jego działce. Pismo to nie zawierało cech odwołania, co oznacza, że decyzja została zaakceptowana przez Władysława R. Jego żądanie zostało uwzględnione w projekcie technicznym. Mirosław K. złożył wymagane dokumenty.
W trakcie prowadzonego postępowania administracyjnego, Władysław R. pismem z dnia 27.09.1999 r. ponowił zastrzeżenie, domagając się trwałego zabezpieczenia przed osuwaniem się skarpy.
Pismem z dnia 26.10.1999 r. został powiadomiony, że warunek zabezpieczenia skarpy, w sposób zawarty w projekcie technicznym zostanie zawarty w pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych.
Decyzją z dnia 29.10.1999 r. organ pierwszej instancji udzielił Mirosławowi K. pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. W decyzji zaznaczono, że w pierwszej kolejności należy wykonać roboty zabezpieczające skarpę. Władysław R. nie składał odwołania od tej decyzji.