Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia del. NSA Ryszard Bryk (spr.) Sędzia WSA Robert Sawuła asesor WSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant ref. stażysta Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi R. R. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego z dnia [...] listopada 2003r Nr [...] w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy I. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezesa Sądu Rejonowego z dnia [...].10.2003r, Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana do czasu uprawomocnienia się wyroku.
SA/Rz 1852/03
U Z A S A D N I E N I E
Przedmiotem skargi jest decyzja Prezesa Sądu Okręgowego z dnia [...].11.2003r ([...]) - utrzymująca w mocy decyzję Prezesa Sądu Rejonowego z dnia [...].10.2003r ([...]) w sprawie rozwiązania z R. R. Stosunku pracy bez wypowiedzenia.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy przytoczył, iż R. R. prawomocnym wyrokiem sądu karnego została skazana za przestępstwo umyślne popełnione przeciwko wiarygodności dokumentów i ten fakt według organu I instancji uzasadniał rozwiązanie z wymienioną stosunku pracy na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy o pracownikach urzędów państwowych z dnia 16.09.1982r (Dz.U. z 2001r, Nr 86, poz. 953) oraz art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 18.12.1998r o pracownikach sądów i prokuratury (Dz.U. z 1998r, Nr 162, poz. 1125).
W odwołaniu R. R. zarzuciła, że decyzja Prezesa Sądu Rejonowego nie zawierała pouczenia co do sposobu i terminu wniesienia odwołania. W decyzji organu I instancji podano, że rozwiązanie z nią stosunku pracy nastąpiło z mocy prawa i decyzja jest natychmiast wykonalna, gdy w rzeczywistości decyzja ta nie ma charakteru deklaratoryjnego i służy od niej środek odwoławczy.
Analizując zarzuty podniesione w odwołaniu organ odwoławczy stwierdził, iż zarzut braku pouczenia o sposobie i terminie wniesienia odwołania jest zasadny, jednakże nie ograniczył możliwości odwołującej się do wniesienia odwołania. Wymieniona wniosła odwołanie w dniu następnym po doręczeniu jej decyzji. Pozostałe zarzuty uznał za niezasadne i wyjaśnił, że doręczenie odwołującej się świadectwa pracy nie oznacza natychmiastowej wykonalności i prawomocności decyzji, bowiem zgodnie z art. 38 ustawy o pracownikach urzędów państwowych wynika jednoznacznie, iż od decyzji w sprawie wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem mianowanym służą środki odwoławcze.
Organ odwoławczy pokreślił również, iż w decyzji organu I instancji powołano prawidłową podstawę rozwiązania stosunku pracy (art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy o pracownikach urzędów państwowych oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o pracownikach sądów i prokuratury).
Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy o pracownikach urzędów państwowych wynika, że stosunek pracy z mianowanym pracownikiem urzędu państwowego ulega z mocy prawa rozwiązaniu z jego winy bez wypowiedzenia w razie zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na stanowisku. Świadczenie pracy na stanowisku kierownika administracyjnego sądu wymaga obok kwalifikacji zawodowych, także kwalifikacji moralnych.
Skazanie prawomocnym wyrokiem karnym za umyślne przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów pozbawia odwołującego się uprawnień koniecznych do zajmowania stanowiska pracy w sądzie, w szczególności zaufania pracodawcy, którym był Prezes Sądu Rejonowego.
Ponadto zgodnie z art. 17 ustawy o pracownikach urzędów państwowych oraz art. 6 ustawy o pracownikach sądów i prokuratury, od pracownika sądu wymaga się m. innymi przestrzegania Konstytucji RP i innych przepisów prawa, rzetelnego i bezstronnego wykonywania powierzonych mu zadań, dochowywania tajemnicy państwowej i służbowej oraz godnego zachowywania się w pracy. Natomiast art. 2 pkt 2 ustawy o pracownikach sądów i prokuratury stanowi, iż urzędnikiem sądu nie może być osoba karana za przestępstwo popełnione umyślnie.