W świetle art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ status strony mają były właściciel nieruchomości lub jego następcy prawni. Żaden przepis tej ustawy nie daje przymiotu strony podmiotowi mającemu obligacyjne prawo do nieruchomości stanowiącej przedmiot postępowania o zwrot.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z wniosku Związku Harcerstwa Polskiego o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 15 listopada 2000 r. SA/Rz 1664/00 - oddala wniosek o wznowienie postępowania sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 15 listopada 2000 r. SA/Rz. 1664/00 oddalił skargi Zarządu Miasta S. oraz Związku Harcerstwa Polskiego-Komendy Hufca Ziemi (...) w S. na decyzję Wojewody K. z dnia 28.10.1996 r. (...) w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
W uzasadnieniu wyroku zostało wyjaśnione, że kwestia zbędności nieruchomości na cel określony w umowie sprzedaży z 1976 r została przesądzona w wyroku z dnia 13 czerwca 1995 r SA/Rz 560/94 Naczelnego Sądu Administracyjnego i z mocy art. 30 ustawy o NSA wiąże zarówno Sąd jak i organ orzekający w tej sprawie i kontrola Sądu sprawdza się do oceny zasądzonego rozliczenia związanego ze zwrotem powyższej działki.
Sąd wyraził stanowisko co do podnoszonego zarzutu w skardze, że bez znaczenia w sprawie zwrotowej jest fakt, że najemcą budynku jest skarżąca Komenda Hufca ZHP Ziemi (...). Poczynione natomiast nakłady przez najemcę na budynek podlegający zwrotowi na rzecz poprzedniego właściciela mają charakter cywilnoprawny i mogą być dochodzono wyłącznie przed sądem powszechnym. Nadto Sąd stwierdził, że najemca w tego rodzaju sprawie administracyjnej nie ma interesu prawnego w kwestionowaniu rozliczenia pomiędzy Skarbem Państwa lub gminą a byłym właścicielem nieruchomości.
Wnioskiem z dnia 31 sierpnia 2001 r Związek Harcerstwa Polskiego reprezentowany przez Naczelnika Głównej Kwatery ZHP domagał się wznowienia postępowania w sprawie zakończonego wyżej opisanym wyrokiem i jako podstawę prawną wskazał art. 401 pkt 2 Kpc tj. brak należytej reprezentacji Związku Harcerstwa Polskiego w tej sprawie i wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody K. z dnia 28.10.1996 r. (...) i utrzymaną nią w mocy decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w S. z dnia 30 sierpnia 1996 r. (...) w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
W uzasadnieniu swojego wniosku zostało wyjaśnione, iż występująca w sprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym zakończonej wymienionym wyrokiem Krystyna Ch. przedkładając pełnomocnictwo zwane upoważnieniem wydane przez Naczelnika ZHP nie mogła skutecznie reprezentować Związku Harcerstwa Polskiego w niniejszej sprawie, bowiem pełnomocnictwo zostało wydane z naruszeniem postanowień Statutu ZHP. Do składania oświadczenia woli w zakresie praw i obowiązków majątkowych jest Naczelnik i członkowie Głównej Kwatery. Zdaniem wnioskodawcy Naczelnik jako jeden z członków Głównej Kwatery ZHP zgodnie ze statutem jest upoważniony na zasadzie wyłączności do reprezentowania tego stowarzyszenia w sprawach dotyczących majątku tej organizacji i jako dowód przedłożono statut tej organizacji i wypis z rejestru stowarzyszeń aktualny na dzień złożenia skargi tj. 12 grudnia 1996 r.
Zakwestionowane zostało również stanowisko Sądu wyrażone w uzasadnieniu wymienionego wyroku w kwestii zbędności nieruchomości na cel określony w umowie sprzedaży z 1976 r, oraz wysokości zasądzonego odszkodowania. Wnioskodawca wykazał, iż o istnieniu przedmiotowego wyroku powziął wiadomość w dniu 1 czerwca 2001 r, a jako dowód doręczono kserokopię karty z dziennika podawczego Głównej Kwatery ZHP o nadesłaniu tegoż wyroku przez Komendę Hufca w S. a tym samym, iż zachował termin ustawowy do wniesienia wniosku o wznowienie postępowania.