Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w W. w przedmiocie wymiaru należności celnych
Tezy

Wykładnia gramatyczna przepisu art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. "a" ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ i użycie przez ustawodawcę zwrotu "jeżeli przedmiotem przywozu są rzeczy, (...) które służyły jej do użytku osobistego lub domowego (...)" oraz czas przeszły wyrażenia "służyły" wskazują jednoznacznie, że wykorzystywanie mienia przesiedlenia do celów osobistych musi być wykazane w czasie pobytu krajowca dewizowego za okres pobytu. Niewątpliwie byłoby nadinterpretowaniem tego przepisu przyjmowanie, że chodzi o cały wymagany okres pobytu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Jana K. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w W. z dnia 10 października 1997 r., (...) w przedmiocie wymiaru należności celnych - skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 10 października 1997 r. - Prezes Głównego Urzędu Ceł w W. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. "a" ustawy z 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. 1994 nr 71, poz. 312 ze zm. - utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w P. z 15 lipca 1997 r. w sprawie wymiaru Janowi K. należności celnych od sprowadzonego z zagranicy samochodu marki Renault Laguna. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zasadą jest, iż przywóz towarów z zagranicy w ramach ustanowionych norm jest wolny od cła i od wymaganego zgodnie z art. 7 pozwolenia jeżeli przedmiotem przywozu są rzeczy stanowiące mienie osoby fizycznej będącej w rozumieniu prawa dewizowego osobą krajową, przebywającą czasowo za granicą za zgodą władz kraju pobytu przez co najmniej 12 miesięcy, a które służyły jej do użytku osobistego lub domowego z zastrzeżeniem nieodstępowania ich przez okres 2 lat, licząc od dni dokonania odprawy celnej. Z zaświadczenia Konsulatu Generalnego RP w Paryżu z 26 lutego 1997 r. wynika, że Jan K. przebywał czasowo we Francji od grudnia 1995 r. do 2 marca 1997 r. za zgodą władz. W tej ostatniej dacie przekroczył granicę polską zgłaszając do odprawy celnej między innymi samochód Renault Laguna. W czasie odprawy celnej przedstawił:

- umowę kupna sprzedaży stwierdzającą nabycie samochodu w dniu 19 lutego 1997 r. od taksatora licytacyjnego,

- dowód rejestracyjny samochodu wystawiony na poprzedniego właściciela samochodu, tj. taksatora licytacyjnego z dnia 27 grudnia 1994 r.,

- polisę ubezpieczeniową wystawioną na okres od 26 lutego 1997 r. do 12 marca 1997 r. na nazwisko kierującego samochodem do Polski Mirosława B.

W postępowaniu wyjaśniającym organ ustalił także, iż Jan K. posiadający miejsce zamieszkania w P. miał Kartę Rezydenta ważną do 19 grudnia 2005 r. i jak każdy cudzoziemiec mógł zarejestrować samochód na swoje nazwisko. Analizując te ustalenia faktyczne organ przyjął, że okolicznościami faktycznymi dowodzącymi użytkowania samochodu dla celów osobistych przed przesiedleniem się są zarejestrowanie go i ubezpieczenie na nazwisko używającego. Przedłożone przez J. K. dowody nie wykazują by samochód służył jemu do użytku osobistego przed przesiedleniem się i dlatego uznał, że decyzja organu pierwszej instancji jest zgodna z prawem, a odwołanie nieuzasadnione.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Jan K. zarzucił zaskarżonej decyzji obrazę art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. a ustawy Prawo celne poprzez uznanie iż przywóz samochodu nie jest wolny od cła oraz błędne ustalenie iż samochód nie pozostawał w użytkowaniu skarżącego i wniósł o uchylenie obu wydanych w sprawie decyzji. W uzasadnieniu wskazał, że przedstawione przez niego dowody dostatecznie dowodzą użytkowania pojazdu przed przesiedleniem się, a w dodatku stanowiącego jego własność z którego korzystał przed przesiedleniem się, a czego organy nie uwzględniły. Podkreślił, że ubezpieczenie pojazdu dotyczyło tylko jego przywozu jako mienie przesiedlenia bo sam z uwagi na wiek /75 lat/ i stan zdrowia nie mógł odbyć samochodem tak długiej podróży. Dodatkowo zarzucił, iż skoro przywóz towaru jest wolny od cła to wystarczający jest tytuł własności samochodu nie wcześniej niż w chwili zgłoszenia towaru do odprawy celnej. Bez znaczenia jest natomiast posiadanie towaru na prawie własności w czasie pobytu za granicą. W odpowiedzi na skargę Prezes Głównego Urzędu Ceł wniósł o jej oddalenie.

Strona 1/2