Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody T. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania
Tezy

Uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu w znaczeniu ścisłym, nie dającym pewności lecz tylko wiarygodność tj. prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie. Regułą jest dowód, uprawdopodobnienie jest wyjątkiem na korzyść tej strony, która powołuje się na ten fakt. Prawo nie rozstrzyga kwestii jaki stopień prawdopodobieństwa jest dostateczny do uznania, że pewien fakt jest uprawdopodobniony.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny na rozprawie sprawy ze skargi Zenona N. na postanowienie Wojewody T. z dnia 27 maja 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania - uchyla zaskarżone postanowienie; (...).

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewoda T. postanowieniem z dnia 27 maja 1998 r. (...) na podstawie art. 58 par. 1 Kpa, art. 59 par. 1 Kpa, po rozpatrzeniu wniosku Zenona i Krystyny N. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w J. L. z dnia 20 marca 1998 r. (...) w sprawie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego dla Agnieszki i Tomasza J. na działce nr 369 położonej w J. L. odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od wyżej opisanej decyzji.

W uzasadnieniu przytoczył, że nie zostały uprawdopodobnione przyczyny powodujące uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

Wskazał że nie zostały przedłożone żadne dokumenty świadczące o chorobie w okresie objętym odwołaniem, a z treści oświadczenia złożonego przez Agnieszkę i Tomasza J. z dnia 7 maja 1998 r. ustalono, że w tym czasie wnioskodawcy widziani byli na ulicach miasta J. L.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego - skarżący Zenon N. nie precyzując weryfikacji zaskarżonego postanowienia, podtrzymał zarzuty tak jak w wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, a nadto wyjaśnił że nie posiada żadnego dowodu na fakt choroby, ponieważ lekarstwa na grypę kupował bez recepty. Zarzucił jednocześnie niewłaściwe ustalenie przez organ daty nadania odwołania od decyzji I instancji i wskazał jako właściwą datę dzień 17 kwietnia 1998 r., a nie jak organ przyjął dzień 20 kwietnia 1998 r.

W dalszej części skargi podniósł zarzuty merytorycznego rozstrzygnięcia decyzji.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda T. wniósł o oddalenie skargi podtrzymując uzasadnienie jak w zaskarżonym postanowieniu. Wskazał jednocześnie że faktycznie błędnie organ przyjął datę nadania odwołania jako dzień 20 kwietnia 1998 r. zamiast 17 kwietnia 1998 r., niemniej jednak i tak termin do wniesienia odwołania nie został zachowany, bowiem upłynął on w dniu 13 kwietnia 1998 r.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga skarżącego Zenona N. jest uzasadniona.

Zakres Sądowej kontroli decyzji administracyjnej z mocy art. 21 ustawy dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym sprowadza się do badania pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Oznacza to, że decyzja podlega uchyleniu jeżeli Sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, względnie inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć ono wpływ na wynik sprawy art. 22 ust. 2 cyt. ustawy/. Dokonując kontroli we wskazanym zakresie i nie będąc przy tym związany granicami skargi /art. 51 ustawy o NSA/ Sąd stwierdził. iż przy wydaniu zaskarżonego orzeczenia doszło do naruszenia przepisów postępowania, których naruszenie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Stosownie do przepisu art. 129 par. 1 i par. 2 Kpa odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.

Strona 1/3