Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Śliwa Sędziowie NSA Ryszard Bryk AWSA Joanna Zdrzałka /spr./ Protokolant: st.sekr.sąd.B.Krztoń po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi R. i W. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] maja 2003 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wycinkę drzewa I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] lutego 2003 r. Nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] na rzecz skarżących R. i W. B. solidarnie kwotę 65,40 zł (sześćdziesiąt pięć 40/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] lutego 2003 r. Nr [...] Wójt Gminy [...] wymierzył W. i R. B. karę pieniężną w wysokości 1.635,90 zł za zniszczenie-obcięcie drzewa - jesion o obwodzie pnia 123 cm mierzonego na wysokości 1,30 m.
Jako podstawę prawną powołał art. 47 e ust. 1 i 2, art. 47 i, art. 47 k, art. 47 l ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2001 r., Nr 99, poz. 1079, ze zm.), art. 402 ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, ze zm.) oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie kar pieniężnych za naruszanie wymagań ochrony środowiska oraz rejestru decyzji dotyczących tych kar (Dz. U. Nr 162, poz. 1138, ze zm.).
W uzasadnieniu organ naprowadził, że oględziny przeprowadzone na nieruchomości R. B. w miejscowości Żyraków ujawniły obcięcie dwóch drzew:
1) jesiona, na wysokości ok. 3 metry, w taki sposób, że główny pień został ucięty, nie występują żadne odrosty świadczące o odrodzeniu się drzewa,
2) wierzby -posiada trzy żywe odrosty, co świadczy o odradzaniu się drzewa.
W. i R. B., którzy obcięli drzewa wskazują, że dokonali tego na prośbę sąsiadek w związku z zagrożeniem, jakie drzewa powodowały dla blisko usytuowanych budynków gospodarczych.
Organ I instancji stwierdził, że usuniecie całej korony drzewa, a ponadto części pnia głównego jest traktowane jak usunięcie drzewa, co należy odróżnić od cięcia pielęgnacyjnego polegającego na skracaniu korony drzewa. Zgodnie z art. 47 k ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody za zniszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją terenów zieleni, zadrzewień, drzew lub krzewów wójt wymierza administracyjną karę pieniężną. Kara za wycięcie jesiona została obliczona w następujący sposób: 123 cm x 133 zł pomnożone przez współczynnik 0,1, natomiast organ nie nałożył kary za wycięcie wierzby w związku z odrodzeniem się rośliny.
Od decyzji tej odwołanie złożyli W. i R. B. Podnoszą, że jesion jest samosiejką rosnącą na brzegu rowu melioracyjnego, w odległości ok. 10 m od budynku gospodarczego sąsiadów. Obcięcie drzewa nastąpiło na prośbę sąsiadów, czuli się bowiem zagrożeni w przypadku silnych wiatrów. Odwołujący nie zgadzają się ze stwierdzeniem decyzji, że nie wystąpią nowe odrosty ani zawiązki świadczące o odrodzeniu się drzewa. Wizja lokalna przeprowadzona została w lutym, a więc poza okresem wegetacji roślin, wobec tego nie można było jednoznacznie stwierdzić, że drzewo wraz z okresem wegetacji nie wypuści nowych pędów. Zamiarem odwołujących nie było zniszczenie drzewa, a tylko jego obcięcie w taki sposób, by mogło dalej rosnąć nie zagrażając zabudowaniom i życiu sąsiadów. Świadczy o tym fakt, ze ucięte zostało nie u pnia, ale na wysokości 3 m, co daje możliwość odrastania.
Odwołujący podnoszą też okoliczność, że w odległości 90-100 cm od jesiona przebiega rura gazowa. Z [...] Spółki Gazownictwa [...] otrzymali informację, że bezpieczna odległość, kiedy system korzeniowy nie zagraża uszkodzeniu rury wynosi 1,5 m.