Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatki inne, Działalność gospodarcza
Tezy

Pojęcie "inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej" zawarte w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./ oznacza w szczególności spółki prawa cywilnego i spółki jawne.

Uzasadnienie strona 1/5

Beata S. i Paweł B. zawiązali spółkę prawa cywilnego "S.", która rozpoczęła działalność handlową od dnia 1 grudnia 1989 r. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonego przez były Urząd Dzielnicowy Poznań-Nowe Miasto. Jak wynika z zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - przedmiotem obrotu była sprzedaż hurtowa i detaliczna importowanych wyrobów przemysłu włókienniczego.

Spółka "S." do kwietnia 1990 r. naliczała od prowadzonej działalności handlowej stosowny podatek obrotowy. Od maja do listopada 1990 r. odstąpiła od naliczania zaliczek na poczet podatku obrotowego, wskazując jako podstawę takiego działania par. 14 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1990 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych i prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej oraz ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 27 poz. 156 ze zm./. Przepis ten zwalnia od podatku obrotowego obroty ze sprzedaży przez osoby fizyczne towarów sprowadzanych przez nie lub nadesłanych im z zagranicy.

Urząd Skarbowy P.-N.M. decyzją z dnia 21 grudnia 1990 r. /bez numeru/ z urzędu ustalił zaliczki na podatek obrotowy za miesiące od maja do listopada 1990 r. w kwocie 97.304.290,- zł. W swej decyzji, organ podatkowy zakwestionował interpretację powyższego przepisu zastosowaną przez wspólników.

Izba Skarbowa w P. decyzją z dnia 22 kwietnia 1991 r. (...) zaskarżoną decyzję Urzędu Skarbowego P.-N.M. w sprawie ustalenia zaliczek na podatek obrotowy za okres od maja do listopada 1990 r. utrzymała w mocy. Najistotniejszym elementem sporu jest kwalifikacja prawna spółki cywilnej, jako podmiotu gospodarczego opodatkowanego podatkiem obrotowym. Art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./ określający zakres podmiotowy - wymienia osoby fizyczne, osoby prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej oraz inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Spółki prawa cywilnego zaliczane są do innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej.

Zgodnie też z art. 1 ust. 5 powyższej ustawy opodatkowaniu podatkiem obrotowym podlegały towary sprowadzone przez osoby fizyczne lub nadesłane tym osobom z zagranicy.

W związku z tym /zdaniem Izby Skarbowej w P./ nie maja zastosowania do spółek prawa cywilnego przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 marca 1990 r. w sprawie opodatkowania podatkiem obrotowym niektórych towarów sprowadzonych przez osoby fizyczne lub nadesłanych tym osobom z zagranicy /Dz.U. nr 20 poz. 122/. Spółki te, prowadzące działalność gospodarczą na podstawie umowy sporządzonej w formie pisemnej, zobowiązane są w razie prowadzenia działalności gospodarczej /m.in. działalności handlowej/ podlegającej opodatkowaniu podatkiem obrotowym, do uiszczenia podatku obrotowego na podstawie reguł wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. /Dz.U. nr 27 poz. 156/. Przepis par. 1 tego rozporządzenia ustala tabelę stawek podatku obrotowego dla podatków, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym, a zatem również spółek cywilnych jako innych jednostek organizacyjnych. Dlatego też stosowanie przez stronę przepisów par. 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1990 r. /Dz.U. nr 27 poz. 156/ nie znajduje swego uzasadnienia.

Strona 1/5