Ograniczenie działalności leśnej, w związku z wykorzystaniem terenów poligonu przez Wojsko Polskie, nie oznacza całkowitego ich wyłączenia z działalności leśnej, a tym samym nie uchyla zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Wójt Gminy Ż. decyzją z dnia 27 września 1991 r. na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/ i art. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ - orzekł o ustaleniu podatku od nieruchomości za 1991 r. za grunty różne będące w zarządzie Nadleśnictwa Sz. w kwocie 755.322.000 zł.
W uzasadnieniu tej decyzji organ I instancji podał, że jak ustalono w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego Nadleśnictwo Sz. posiada w zarządzie grunty wykazane w ewidencji geodezyjnej o obszarze 1.919,33 ha oraz w ewidencji własnej nadleśnictwa Sz. o pow. 602,41 ha.
Łączna ilość posiadanych przez Nadleśnictwo gruntów wynosi zatem 2.517,74 ha. Różnica wynikająca pomiędzy wypisem z ewidencji geodezyjnej a faktycznym stanem posiadania wynika ze szczególnego trybu wprowadzania zmian w ewidencji geodezyjnej przez jednostki geodezyjne lasów państwowych.
Zdaniem organu I instancji grunty te w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz w oparciu o instrukcję Ministra Finansów, nie można zaliczyć do gospodarstwa leśnego, a zatem zgodnie z art. 3 ust. 3 cyt. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podlegają one opodatkowaniu przedmiotowym podatkiem.
Od powyższej decyzji odwołał się Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Z. G. działający w imieniu Nadleśnictwa Sz., zarzucając decyzji organu I instancji niezgodność z prawem i wnosząc o jej uchylenie. Odwołujący się wskazał, że przedmiotem opodatkowania są grunty Lasów Państwowych wykorzystywane przez Wojsko Polskie jako pola robocze w granicach poligonu "Ż.".
Poprzednio Wójt Gminy Ż. wydał w dniu 31.07.1991 r. decyzję obciążającą Nadleśnictwo Sz. tym samym podatkiem, uchyloną następnie przez organ odwoławczy, który nakazał organowi I instancji przeprowadzenie w tej sprawie szczegółowego postępowania wyjaśniającego.
Wydanie przez organ I instancji w krótkim czasie nowej decyzji uniemożliwiło odwołującemu się przedstawienie swojego stanowiska, co stało się możliwe dopiero w odwołaniu.
Do odwołania od decyzji z dnia 30.07.1991 r. dołączono kserokopie decyzji Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego dotyczącą poligonu "Ż." wydaną na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1949 r. o państwowym gospodarstwie leśnym /Dz.U. 1949 nr 63 poz. 494 ze zm./ oraz zarządzenie Ministrów Obrony Narodowej oraz Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 7 lipca 1962 r. w sprawie prawnego uregulowania stanu posiadania oraz niektórych spraw związanych z gospodarką leśną w obiektach terenowych MON. Art. 17 cyt. ustawy daje możliwość dopuszczenia do korzystania z obszarów leśnych, bez ich wyłączenia z państwowego gospodarstwa leśnego.
Zarządzenie z 1962 r. zostało uchylone zarządzeniem powołanych wyżej ministrów z dnia 19 grudnia 1977 r. w sprawie zasad zarządzania i gospodarowania obszarami leśnymi będącymi w zarządzie i użytkowaniu lub w terenowym wykorzystaniu organów wojskowych. Treść zarządzenia, a zwłaszcza przepisy par. 2, 3, 4 ust. 1 i par. 5 ust. 1 potwierdzają dotychczasowe informacje, że na polu roboczym Nadleśnictwa Sz. prowadzi działalność leśną w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy o podatkach lokalnych - co prowadzi do zwolnienia tych gruntów od podatku od nieruchomości w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 9 tej ustawy. Jeżeli nawet przyjąć, że grunty leśne w granicach pola roboczego poligonu są zajęte na działalność inną niż leśna, to w konsekwencji - zdaniem odwołującego się - należy uwzględnić, że MON jest co najmniej ich posiadaczem zależnym w rozumieniu art. 33b Kc w oparciu o decyzje Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.