Tezy

Organom podatkowym nie wolno dla rzekomych korzyści finansowych państwa wykorzystywać nieznajomości prawa przez obywatela, udzielać mu fałszywych informacji, powodujących niekorzystną sytuację oraz nie udzielać informacji o specjalnym trybie opodatkowania samotnej, chorej matki, wychowującej dwójkę swych dzieci.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/3

Urząd Skarbowy w Ż. decyzją (...) z dnia 7.11.1994 r. ustalił K.H. podatek dochodowy za 1993 r. w wysokości 15.234.000 zł.

W uzasadnieniu organ podatkowy wyjaśnia, iż podatniczka oprócz dochodu z renty krajowej osiągała również dochody z tytułu alimentów otrzymywanych od swoich rodziców na rzecz małoletnich wnuków. Urząd stwierdza, że pobierane alimenty na małoletnie wnuki z tytułu zawartej przed sądem ugody ze strony dziadków J. i J.T. w kwocie 5 mln zł miesięcznie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych przy wypłacaniu ich emerytur przez ZUS w Z.G. Natomiast kwota tych alimentów otrzymywana przez podatniczkę na rzecz swoich małoletnich dzieci nie może być po raz drugi zwolniona od opodatkowania.

W odwołaniu od powyższej decyzji K.H. kwestionuje zasadność opodatkowania alimentów na rzecz dzieci. Stanowisko Urzędu Skarbowego w kwestii opodatkowania alimentów na rzecz dzieci nie jest poparte żadnym przepisem podatkowym, nie wskazano w uzasadnieniu odpowiedniej podstawy prawnej do takiego opodatkowania.

Izba Skarbowa w Z.G. utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję organu podatkowego I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnia, iż przy rozstrzyganiu odwołania oparł się w szczególności na treści art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, że "za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności (...) alimenty z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci".

Alimenty otrzymywane od J. i J.T nie są alimentami na rzecz dzieci, ponieważ P. i A.W. są ich wnukami. Gdyby synowie odwołującej otrzymywali alimenty od swego ojca, to kwota tych alimentów byłaby alimentami na rzecz dzieci i wolna byłaby od podatku dochodowego.

W skardze do NSA K.H. wnosi o uchylenie powyższych decyzji organów podatkowych obu instancji jako niezgodnych z prawem. W uzasadnieniu skarżąca podnosi, iż z art. 20 ust. 1 wynika, że otrzymane alimenty na rzecz dzieci nie stanowią przychodu. Taka okoliczność zaistniała, ponieważ strona skarżąca otrzymała alimenty na rzecz dzieci. Na tej podstawie nie posiadała obowiązku dokonać ich opodatkowania. Ustawodawca w tym przepisie nie rozgranicza od kogo alimenty są otrzymywane, a ustanowił, iż alimenty na rzecz dzieci nie stanowią przychodu. Podnosi również to, iż urzędnik Urzędu Skarbowego wyjaśnił w 1992 r. podatniczce, że otrzymane alimenty od dziadków na jej dzieci nie są ustawowo opodatkowane.

W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa w Z.G. wnosi o jej oddalenie. Zdaniem izby podatniczka mylnie interpretuje treść art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, iż alimenty płacone przez dziadków na rzecz wnuków są alimentami na rzecz dzieci i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Strona 1/3