Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatkowe postępowanie, Administracyjne postępowanie
Tezy

Pojęcie terminów przewidzianych w przepisach podatkowych, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, obejmuje terminy określone we wszystkich aktach normatywnych prawa podatkowego zawierających przepisy prawa materialnego.

Nie obejmuje natomiast terminów wynikających z przepisów proceduralnych zawartych w kodeksie postępowania administracyjnego.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Podatnik zwrócił się do Urzędu Skarbowego w konkretnej sprawie, mianowicie wnosił o odroczenie terminu do rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu ze sprzedaży oraz podatku przy użyciu kas rejestrujących w innej dacie niż to wynikało z przepisów podatkowych. Odroczenie terminu, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może nastąpić w sprawach indywidualnych na prośbę podatnika wniesioną przed upływem określonego terminu i oznacza przesunięcie końcowej daty na dokonanie określonej czynności w drodze decyzji organu podatkowego.

Pojęcie terminów przewidzianych w przepisach podatkowych, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych, obejmuje terminy określone we wszystkich aktach normatywnych prawa podatkowego, zawierających przepisy prawa materialnego. Nie obejmuje natomiast terminów wynikających z przepisów proceduralnych zawartych w kodeksie postępowania administracyjnego.

Od odraczania i przedłużania terminów, o których mowa w art. 13 ust. 3 ww. ustawy należy odróżnić instytucję przywracania terminów przewidzianą w art. 58 Kpa odnoszącą się do terminów proceduralnych. Nie można zatem podzielić poglądu strony skarżącej, iż organy podatkowe dopuściły się naruszenia ogólnej zasady prawa administracyjnego zawartej w art. 9 Kpa a polegającej na należytym i wyczerpującym informowaniu strony o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenia ich praw i obowiązków w ten sposób, iż nie pouczyły podatnika o możliwości złożenia w trybie art. 58 Kpa wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o odroczenie terminu zawartego w ustawach podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny nie dopatrzył się również naruszenia przez organy podatkowe I i II instancji w trakcie prowadzonego przez nie postępowania zasad wyrażonych w art. 7 i art. 8 Kpa.

Z powyższych względów nie zasługuje na uwzględnienie i z tej przyczyny Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1