Tezy

Klauzula "Zgodności z zasadami współżycia społecznego" nie może być stosowana w dziedzinach normowanych prawem administracyjnym lub finansowym chyba, że odsyła do nich przepis szczególny tego prawa.

Sentencja

oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezes Głównego Urzędu Ceł na podstawie art. 138 par. 1 pkt Kpa oraz art. 23 ust. 1 prawa celnego /Dz.U. 1989 nr 75 poz. 445 ze zm./ i par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 1991 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 67 poz. 288/ utrzymał w mocy decyzje Urzędu Celnego zawarte w zgłoszeniach celnych importowych w sprawie wymiaru cła od przywiezionych z zagranicy maszyn i urządzeń przetwórstwa mięsnego.

Wyżej wymieniony organ również na podstawie wyżej cyt. przepisów utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Celnego w sprawie wymiaru cła od przywiezionych z zagranicy elementów aparatury chłodniczej.

W motywach rozstrzygnięcia stwierdzono, że cło wymierza się według stanu towaru i jego wartości celnej w dniu dokonania zgłoszenia celnego i według stawek obowiązujących w dniu zgłoszenia towarów do odprawy celnej. W niniejszej sprawie towary zostały odprawione w dniach 29.10.1991 r. i 31.12.1991 r. i dlatego prawidłowe jest zastosowanie stawek celnych przewidzianych rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 lipca 1991 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 67 poz. 288/, które weszło w życie z dniem 1.8.1991 r. Data zawarcia umowy lub zakupu towarów nie ma znaczenia dla wymiaru cła.

Skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzje Prezesa Głównego Urzędu Ceł złożył S.J. Zakład Przetwórstwa Mięsnego z wnioskiem o uchylenie tych decyzji podnosząc zarzut naruszenia przepisów art. 5 Kc oraz art. 15 i art. 17 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./. Skarżący m.in. podniósł, że maszyny, które zostały mu przesłane na wyposażenie masarni, będącej w budowie, nie są jego własnością. Towary te do chwili spłaty kredytu zaciągniętego w banku zagranicznym są środkami produkcji oddanymi skarżącemu w użytkowanie w celu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Należności celnych w wysokości około 1.400.000.000 zł, których w dacie zawarcia umowy z kontrahentem zagranicznym nie można było przewidzieć, skarżący nie jest w stanie zapłacić. Spowoduje to likwidację zakładu zanim uruchomiona zostanie produkcja i to w sytuacji, gdy zakład ten mógł w dużym stopniu zmniejszyć istniejące w mieście bezrobocie. Obecnie takie same maszyny są zwolnione od cła.

Organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi i stwierdził m.in., że przepis prawny nie przewiduje odstępstw od stosowania stawek obowiązujących w dniu dokonania zgłoszenia celnego przywiezionych towarów. W obecnym stanie prawnym także nie ma podstaw do zastosowania ulgi celnej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zarzuty podnoszone przez skarżącego nie mogą mieć wpływu na zmianę stanowiska zajętego przez organ celny. Przepis art. 5 Kc nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie. Przepis ten wytycza granice, w jakich osoba uprawniona może czynić użytek przysługującego jej prawa; ze względu jednak na swą przynależność do systemu prawa cywilnego klauzule zgodności z zasadami współżycia społecznego nie może być stosowana w ocenie uprawnień lub obowiązków powstających w obszarze normowanym przepisami prawa administracyjnego bądź finansowego, w którym nie występuje jej odpowiednik. "Zasady współżycia społecznego" mogą być w postępowaniu administracyjnym uwzględnione wówczas, gdy odsyłają do nich szczególne przepisy prawa /vide wyrok NSA z dnia 22 września 1983 r., SA/Wr 367/83 - ONSA 1983 Nr 2 poz. 75/. Powoływanie się na naruszenie przepisów art. 15 i 17 ust. 1 pkt 2 i 6 prawa celnego także w niniejszej sprawie nie jest uzasadnione. W świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji nie było żadnych podstaw do odstąpienia od wymierzenia skarżącemu cła od towarów zgłoszonych do odprawy celnej w dniach 29.10.1991 r. i 31.12.1991 r. według stawek przewidzianych przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 1991 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 67 poz. 288/.

Z tych względów skarga jako nieuzasadniona podlega oddaleniu na podstawie art. 207 par. 5 Kpa.

Strona 1/1